08 grudnia  

ŁONO ABRAHAMA

Ewangelia Łukasza 23:43 – A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.

EWANGELIA ŁUKASZA 23:43

Raj o którym mówił Jezus, musiał być tym samym miejscem, które Jezus nazwał „Łonem Abrahama”, kiedy opowiadał historię Bogacza i Łazarza. Po swojej śmierci Jezus zszedł do dolnych partii ziemi, a Ewangelia Jana 20:17 opisuje, że minął jakiś czas po Jego zmartwychwstaniu, zanim Jezus wstąpił z powrotem do Swojego Ojca. Dlatego też, ten raj był „Łonem Abrahama” usytuowanym w „Szeolu” w dolnej części ziemi.

Zwrot „poprowadził pojmanych jeńców” z listu do Efezjan 4:8, odnosi się do Jezusa uwalniającego świętych Starego Testamentu. Kiedy starotestamentowi święci umarli, trafili do miejsca w centrum ziemi zwanego w języku hebrajskim „szeol”. Hebrajskie słowo „szeol” jest tłumaczone jako „piekło” w Psalmie 16:10, który proroczo przedstawia Jezusa, mówiąc o Nim: „Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle i nie dasz swojemu świętemu doznać zniszczenia” (Dzieje Apostolskie 2:27-30).

Bezbożni, którzy już nie żyją, również dostali się do szeolu, ale nauczanie Jezusa w Ewangelii Łukasza 16:19-31 pokazuje, że szeol składał się z dwóch miejsc oddzielonych od siebie przepaścią, i ci, którzy przechodzili mękę (w piekle), zazdrościli tym, którzy cieszyli się błogosławieństwami Pana w innej części szeolu, która była nazywana „Łonem Abrahama” lub Rajem.

Pomimo tego, że ci starotestamentowi święci byli błogosławieni, nie mogli przebywać w Bożej obecności, ponieważ ofiara Jezusa nie była jeszcze ukończona. W tym znaczeniu byli oni więźniami. Kiedy Jezus umarł, zszedł do podziemi szeolu i zabrał stamtąd przetrzymywanych tam więźniów. Zabrał ich do nieba, do miejsca Bożej obecności i pozostawił pustym tę część szeolu. Teraz jedyną częścią szeolu, która w nim pozostała, jest piekło. W Nowym Testamencie, greckie słowo, które jest używane w odniesieniu do tej części szeolu to „HADES” i odnosi się jedynie do miejsca męki.