13 grudnia – PRAWDZIWE ZNACZENIE SZABATU

13 grudnia  

PRAWDZIWE ZNACZENIE SZABATU

Ewangelia Jana 19:31 – Wtedy Żydzi, aby ciała nie zostały na krzyżu na szabat, ponieważ był dzień przygotowania (bo ten dzień szabatu był wielkim dniem), prosili Piłata, aby połamano im golenie i zdjęto ich.

EWANGELIA JANA 19:31

Szabat został wspomniany po raz pierwszy w Piśmie Świętym w Księdze Wyjścia w rozdziale 16, kiedy to Pan cudownie zaopatrzył Izraelitów w mannę na pustyni. Izraelici dostali przykazanie, aby nazbierać dwa razy tyle manny szóstego dnia dlatego, że Bóg nie zaopatrzyłby ich siódmego dnia (Księga Wyjścia 16:5; 22-30).

Krótko potem Pan nakazał przestrzeganie dnia Szabatu w Dziesięciu Przykazaniach, które były dane Mojżeszowi na dwóch kamiennych tablicach na górze Synaj (Księga Wyjścia 20:8-11). W tym przykazaniu Bóg połączył dzień Szabatu z siódmym dniem stworzenia, w którym Bóg odpoczął.

Zgodnie z tym, co jest napisane w Księdze Wyjścia 23:12, jednym z celów Szabatu było to, aby w każdym tygodniu dać człowiekowi i jego zwierzętom jeden dzień fizycznego odpoczynku. Dzisiejsza nauka medyczna udowodniła, że aby funkcjonować najsprawniej, nasze ciało potrzebuje przynajmniej jednego dnia odpoczynku każdego tygodnia.

W Księdze Powtórzonego Prawa 5:15 jasno stwierdzono, że Szabat miał przypominać Izraelitom, że byli niewolnikami w Egipcie i zostali uwolnieni z ucisku nie swoimi własnymi siłami, ale przez nadnaturalną moc Boga. Jednakże Nowy Testament jeszcze jaśniej opisuje cel Szabatu.

W Liście do Kolosan 2:16-17 Paweł dowodzi, że Szabat był cieniem rzeczy przyszłych i teraz jest wypełniony w Chrystusie. List do Hebrajczyków mówi o tym, że odpoczynek Szabatowy jest dostępny dla wszystkich nowotestamentowych wierzących, ale niekoniecznie funkcjonuje w życiu wszystkich nowotestamentowych wierzących. Ten nowotestamentowy odpoczynek Szabatowy jest po prostu relacją z Bogiem, w której my przestajemy robić rzeczy naszymi własnymi siłami i pozwalamy Bogu, aby działał przez nas. Starotestamentowy Szabat jest doskonałym obrazem nowotestamentowej relacji.