19 czerwca

  19 czerwca

STARY CZŁOWIEK PRZEMINĄŁ

Ewangelia Jana 8:44 – Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.

EWANGELIA JANA 8:39-47

Wszyscy urodziliśmy się w grzechu i dlatego „z natury” jesteśmy dziećmi diabła. Z tego też powodu zgrzeszyliśmy. Nasze grzechy nie zanieczyszczają naszej natury, lecz nasza skażona natura sprawia, że grzeszymy. Dlatego musimy „narodzić się na nowo” i stać się nowymi stworzeniami (lub nowym stworzeniem) w Chrystusie.

Pismo Święte uczy, że każdy urodził się z grzeszną naturą lub ze starym człowiekiem. Dla chrześcijanina ten stary człowiek nie żyje. Nie posiadamy natur, która pcha nas do grzechu. Jeśli tak, to dlaczego wydajemy się być tak bardzo przywiązani do grzechu nawet po doświadczeniu narodzenia się na nowo? Powodem jest to, że nasz „stary człowiek” pozostawił po sobie to, co List do Rzymian 6:6 nazywa ciałem. Tak jak duch i dusza człowieka pozostawiają po sobie fizyczne ciało w momencie śmierci, podobnie nasz stary człowiek pozostawił po sobie nawyki i warownie w naszych myślach i emocjach. Przyczyną, dla której chrześcijanin grzeszy, jest to, że posiada on nieprzemieniony umysł, a nie grzeszną naturę.

Nasz stary człowiek sprawował kontrolę nad naszym myśleniem zanim narodziliśmy się na nowo. Nauczył nas takich postaw jak: egoizm, nienawiść i strach oraz umieścił w nas pragnienie grzeszenia. Tego starego człowieka już nie ma, jednak negatywne elementy jego ciała pozostały. Dopóki nasz umysł nie zostanie przemieniony, będzie nas dalej prowadził w kierunku wyznaczonym wcześniej przez starego człowieka.

Aby doświadczyć zmartwychwstałego życia Jezusa, musimy wiedzieć, że nasz stary człowiek nie żyje. Wówczas, poprzez odnowienie umysłu, zniszczymy ciało, które pozostawił po sobie stary człowiek. Rezultatem będzie to, iż nie będziemy już dłużej służyć grzechowi.