22 lipca

22 lipca  

NIE ZAPRZECZENIE BOSKOŚCI

Ewangelia Jana 10:34: Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?

EWANGELIA JANA 10:30-39

Niektórzy ludzie próbowali interpretować ten fragment Pisma mówiąc, że Jezus zrzekł się boskości przez powiązanie Siebie z bogami, o których mowa w Psalmie 82:6. Jednakże Jezus tutaj nie mówi, że On jest bogiem w takim znaczeniu, w jakim Pismo Święte mówi o ludziach „bogowie”, ludziach, którym nadano boski autorytet (Księga Wyjścia 4:16; 7:1; 22:28; Księga Psalmów 82:1). W wersetach wcześniejszych Jezus głosił Swoją jedność z Ojcem, potem mówił, że Ojciec jest w Nim, a On jest w Ojcu, wskazując wyraźnie Swoje roszczenia do Boskości. Również Żydzi nie uspokoili się po Jego odpowiedzi, ale znów próbowali Go ukamienować. Jeśli zrozumieliby Jego wypowiedzi w taki sposób, że nie głosił On Swojej boskości, to zostawiliby Go w spokoju.

Porównanie, jakie Jezus czyni, to porównanie pomiędzy fragmentami Pisma jasno stwierdzającymi, że Chrystus był Bogiem (Księga Izajasza 9:6), a Pismami mówiącymi, że rządzący byli bogami (odnosi się to do posiadania boskiego autorytetu – a nie do boskości). Jezus przyjął ich pozycję i władzę  na podstawie nieomylności Pisma, a tamci powinni byli zrobić to samo z Nim. Pisma zapowiadały Jego przyjście i dzieła, które On uczyni. Jezus wypełnił te proroctwa tak, jak nikt inny by nie mógł tego zrobić. Jego czyny udowodniły, że jest Mesjaszem przepowiedzianym przez Pismo.

Jezus przejawiał nadprzyrodzoną moc przez to, że po prostu chodził pośród tych, którzy próbowali go zabić.  I dokładnie robi to samo tutaj. On nawiązuje do Psalmu 82:6. W tym Psalmie Bóg przemawiał do władców swego ludu przymierza, Żydów i On sam nazwał ich bogami. Jezus mówi: ,,Jeśli ci u władzy byli nazywani bogami, jak można winić Mnie, gdy twierdzę, że jestem Synem Bożym, gdy wypełniłem tyle Pism?”.