22 września – DWA NAJWIĘKSZE PRZYKAZANIA

22 września 

DWA NAJWIĘKSZE PRZYKAZANIA

Ewangelia Mateusza 22:36-39: Nauczycielu, które przykazanie w prawie jest największe? A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swym umysłem. To jest pierwsze i największe przykazanie. A drugiej jest do niego podobne: Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego.

EWANGELIA MATEUSZA 22:34-46

Jezus pokazuje, że zamysłem wszystkich praw Starego Testamentu było to, żeby pokazać nam w jaki sposób kochać Boga i jak kochać innych. W związku z tym, dwa polecenia odnoszące się do kochania Boga i innych (Księga Kapłańska 19:18 i Księga Powtórzonego Prawa 6:5) były najważniejsze. 

Religijni przywódcy stali się tak obsesyjnie skupieni na przestrzeganiu mniejszych szczegółów Prawa, że zatracili obraz ich ostatecznego celu. Nie kochali Boga ani swoich bliźnich, a jednak myśleli, że przestrzegają Prawa.

Dokładnie to samo dzieje się dzisiaj. Najbardziej okrutne czyny człowieka względem swego bliźniego zostały popełnione w imię Pana, przez ludzi, którzy myśleli, że bronią Bożych świętych przykazań. Jednak jeśli naruszamy dwa największe przykazania próbując wyegzekwować jakieś inne przykazanie, wtedy niewłaściwie stosujemy Słowo Boże; to tak samo, jak robili to religijni Żydzi.

Starotestamentowe Prawo i nowotestamentowa koncepcja łaski prowadzi człowieka do tego samego wniosku, mianowicie kochaj Boga i swego bliźniego. Niemniej, motywacje tego wniosku były różne. Prawo Starego Testamentu motywowało ludzi do kochania Boga i swoich bliźnich poprzez strach przed karą, jeśli zawiodą w wykonaniu tego polecenia. Pojęcie darmowej nowotestamentowej łaski daje ludziom Boży rodzaj miłości, która jest bezwarunkowa i mówi im, aby kochali innych tak, jak sami są kochani.

  Możliwe jest przejawianie czynów świętości bez kochania Boga. Niemożliwe jest dla Bożego rodzaju miłości, aby nie przynosiła świętości. Świętość jest owocem, a nie korzeniem miłości do Boga.