25 czerwca

  25 czerwca

FARYZEUSZE

Ewangelia Jana 9:34 – Odpowiedzieli mu: Urodziłeś się cały w grzechach i ty nas uczysz? I wypędzili go precz.

EWANGELIA JANA 9:34

W powyższym stwierdzeniu jest niezwykle widoczna duchowa duma faryzeuszy. Byli oni tak bardzo zaślepieni przez swoją arogancję, iż nie byli w stanie uwierzyć i przyjąć nauczania kogoś, kto nie przeszedł przez ich „seminarium”.

Określenie „Faryzeusze” pochodzi od hebrajskiego słowa oznaczającego „oddzielić”. Termin ten został użyty w kontekście tej sekty z powodu skrajnej religijności w odniesieniu do Prawa Mojżesza oraz prowadzenie oddzielonego życia. Była to reakcja pobożnych Żydów, którzy wrócili do Jerozolimy z niewoli Babilońskiej i zobaczyli zwyczaje pogańskie oraz szeroki wpływ Babilończyków. Zagrożona została nie tylko ich religia, ale także tożsamość narodowa. Faryzeusze byli patriotami, jak również fanatykami religijnymi, którzy na początku pełnili bardzo ważną funkcję w narodzie żydowskim, który walczył o przetrwanie. Jednakże, na przestrzeni wieków odstąpili oni od Prawa Mojżesza i napisali swoją własną interpretację Prawa, która (jak utrzymywali) była inspirowana przez Boga i dorównywała pierwowzorowi. Za czasów Jezusa grupę tą charakteryzowała hipokryzja i przekonanie o własnej nieomylności. Prześladowali oni Jezusa i Jego naśladowców, otrzymali też od Pana Jezusa najostrzejsze upomnienie (karcenie).

Podobnie, jak wielu ludzi dzisiaj, faryzeusze byli nieświadomi tego, że mogą stać się sprawiedliwi w oczach Bożych dzięki prostemu przyjęciu Bożego przebaczenia na podstawie wiary. Próbowali zasłużyć sobie na sprawiedliwość poprzez własne uczynki. Nikt nie jest w stanie wypełnić Bożych przykazań (List do Rzymian 3:23). Wyjątkiem był Jezus (List do Hebrajczyków 4:15). Dlatego też, aby stać się sprawiedliwym, należy uwierzyć w to, co Jezus dla nas uczynił.