25 maja

25 maja

JEZUS RZUCA WYZWANIE SADUCEUSZOM

Ewangelia Mateusza 16:1 – Podeszli faryzeusze i saduceusze i wystawiając go na próbę, prosili, aby pokazał im znak z nieba.

EWANGELIA MATEUSZA 16:1-4

Saduceusze należeli do żydowskiej sekty (Dzieje Apostolskie 5:17) o zarówno politycznym jak i religijnym charakterze, która z powodu różnic w wielu doktrynalnych i politycznych kwestiach, była uznana za opozycyjną względem bardziej popularnej partii faryzeuszy. Saduceusze odrzucili ustną tradycję faryzeuszy, którzy ustanowili „masę” uciążliwego ustawodawstwa i przyjmowali tylko spisane prawo. Jest powiedziane, że wierzyli, „że nie ma zmartwychwstania, ani anioła, ani ducha” (Dzieje Apostolski 23:8). Od Józefa Flawiusza dowiadujemy się, że Saduceusze wierzyli, że dusza ginie razem z ciałem („Dawne dzieje Izraela” XVIII. 1.4) i dlatego w przyszłym życiu nie otrzyma ani kary ani nagrody („Wojna żydowska” 8.14).

Najbardziej znacząca wzmianka o Saduceuszach w Ewangeliach dotyczy ich rozmowy z Jezusem w Jerozolimie. Próbowali złapać w pułapkę Jezusa zadając przebiegłe pytanie o zmartwychwstanie. W swojej odpowiedzi Jezus zarzucił im brak znajomości Pism i mocy Boga (Ewangelia Mateusza 22:29). Następnie przeszedł do cytowania z Pięcioksięgu (pierwszych pięciu ksiąg Biblii) z 2 Księgi Mojżeszowej 3:6 w celu podparcia doktryny o zmartwychwstaniu. Saduceusze zaniepokoili się i zdecydowali poczynić kroki (Ewangelia Jana 11:47), jako że Jezus stanowił zagrożenie dla ich bezpieczeństwa i pozycji (jak w  przypadku oczyszczenia świątyni; Ewangelia Marka 11:1518). Skonfrontowani z Jezusem i Jego nauką, Saduceusze byli zdolni zjednoczyć się z ich tradycyjnymi wrogami faryzeuszami w celu pozbycia się Jezusa. Obie partie współpracowały, by pojmać i osądzić Jezusa przed Sanhedrynem. Ci przywódcy religijni byli tylko świadomi zewnętrznych czynów, a nieświadomi kwestii serca. Religia (usiłowanie człowieka, by zbliżyć się do Boga) będzie zawsze w tym różniła się od chrześcijaństwa (przychodzenie Boga do człowieka).  „Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce” (1 Księga Samuela 16:7).