28 kwietnia

28 kwietnia

STOPNIE WYPARCIA

Ewangelia Mateusza 10:33 – A tego, kto się mnie wyprze przed ludźmi, i ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebie.

EWANGELIA MATEUSZA 10:32-33

Słowo „wyprze” może mieć różne znaczenie – od małego „zaprzeczyć czemuś” do „wyrzec się; zrzec się”. Na przykład, możemy zauważyć, że Piotr musiał się dopuścić jakiejś mniejszej formy wyparcia, ponieważ Bóg z pewnością wybaczył mu ten grzech i dalej go używał. W Liście do Hebrajczyków 6:4-6 Pan mówi, że nie ma możliwości pokuty, opamiętania się dla tych, którzy zupełnie wyparli się Pana (List do Hebrajczyków 10:29). Dlatego chociaż Piotr wyparł się (zaprzeczył, że zna) Pana, to jednak się Go nie wyrzekł, nie zrzekł.

Żaden wierzący nie pragnie wyprzeć się naszego Pana, ale brak dbania o duchowe zdrowie jest pierwszym krokiem w tę stronę. Pamiętanie o tym pomoże nam w motywowaniu się do szukania Pana tak, jak wiemy, że powinniśmy Go szukać. To wymaga więcej niż posiadanie pragnienia; to wymaga przygotowania się. Wszyscy zostaliśmy nauczeni tego, jak polegać na samych sobie i musimy nauczyć się od podstaw, jak się umacniać w Panu i w potędze Jego mocy (List do Efezjan 6:10). Tak jak w fizycznym świecie trzeba ćwiczyć, żeby mięśnie były silne, tak samo my musimy się ćwiczyć w pobożności (1 List do Tymoteusza 4:7).

Wielu ludzi przeżywało mękę bojąc się, że wyparli się Pana, bo mają jakiś grzech w swoim życiu. Jednakże Bóg patrzy na serce (1 Księga Samuela 16:7) i bez względu na to, jak wielkim przestępstwem mogą być nasze czyny lub słowa, jeśli w sercu nadal jest miejsce, w którym Go czcimy, On się nas nie wyprze (2 List do Tymoteusza 2:12-13).