30 lipca

30 lipca  

BŁOGOSŁAWIONY, ABY BYĆ BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM

Ewangelia Łukasza 16:1 – Mówił też do swoich uczniów: Pewien bogaty człowiek miał szafarza, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego dobra.

EWANGELIA ŁUKASZA 16:1-18

Niesprawiedliwy szafarz był chciwy. Nie był wierny swemu panu ani dłużnikom swojego pana. On wydawał dobra swego pana na siebie. Gdy to wyszło na jaw, jego samolubna natura rozważyła, jakie ma możliwości i zdecydowała, że musi nastąpić zmiana. Szafarz postanowił wykorzystać pieniądze swego pana na to, aby zaprzyjaźnić się z jego kontrahentami tak, że kiedy zostanie zwolniony ze służby, to będzie miał kogoś, kto mu pomoże.

Jego pan był najwyraźniej na tyle zamożny, że nie obraził się na szafarza za jego dyskontowanie innych z wierzytelności należących do niego, ale pochwalił szafarza. Nie pochwalał jego nieuczciwych sposobów, ale pochwalił fakt, że w końcu wykorzystał pieniądze swojego pana, aby planować przyszłość, zamiast trwonić je na siebie. Mimo że szafarz był motywowany tym, co mógłby ostatecznie zdobyć, to jednak w jego działaniach była rozwaga. Tego brakowało mu wcześniej.

Chodzi o to, że dzieci tego świata (zagubieni ludzie) są mądrzejsi niż dzieci światłości (ludzie narodzeni na nowo), ponieważ planują doczesną przyszłość.

Jezus mówi nam, aby korzystać z pieniędzy (niesprawiedliwej mamony), aby zdobyć sobie przyjaciół, którzy przyjmą nas do ,,wiecznych” przybytków. Użycie słowa ,,wiecznych” oznacza, że Jezus mówi o naszej wiecznej przyszłości. Osoby, które zostały zbawione i błogosławione przez nasze inwestycje w Królestwie Bożym, dosłownie przyjmą nas do naszego wiecznego domu, gdy przejdziemy, by być z Panem.

Nasze dobra materialne zostały nam dane przez Boga i w rzeczywistości jesteśmy szafarzami Jego zasobów. Pan dał nam ten majątek w celu utrwalenia Jego Przymierza na tej ziemi nie jest tak, że możemy wydawać  go na nasze własne żądze. Zostałeś pobłogosławiony, by być błogosławieństwem!