02 lutego
JEST SPRAWIEDLIWY GNIEW
Ewangelia Jana 2:15 – A zrobiwszy bicz z powrozków, wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, rozsypał pieniądze wymieniających i poprzewracał stoły.
EWANGELIA JANA 2:12-14
Jezus przyniósł światu nauczanie: „miłuj swoich wrogów” i zademonstrował je w taki sposób, że wielu ludzi zapomniało o przypadkach takich jak ten, kiedy Jezus okazał gniew. Gniew może być również pobożnym uczuciem.
List do Efezjan 4:26 mówi nam „gniewajcie się, lecz nie grzeszcie”. To oznacza, że jest pobożny rodzaj gniewu, który nie jest grzechem. To dlatego powiedziano nam, byśmy nienawidzili zła (Księga Psalmów 45:7; 119:104; Księga Przysłów 8:13; List do Rzymian 12:9).
Dalej List do Efezjan 4:26 mówi: „niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce”. To nie oznacza, że bycie zagniewanym w ciągu dnia jest w porządku, jeśli tylko będziesz żałować o zmierzchu. Jest tu raczej mowa o tym sprawiedliwym gniewie. Nigdy nie możemy pozwolić, by został uśpiony. Nigdy go nie uspokajaj, ale utrzymuj siebie wzburzonym przeciwko sprawom diabła.
Kluczem do rozróżnienia pomiędzy sprawiedliwym, a cielesnym gniewem jest rozpoznanie naszych motywów i przedmiotu gniewu. Boży gniew jest skierowany na diabła bez liczenia się z własnym ja. Jeśli gniewamy się na ludzi, to jesteśmy cieleśni (List do Efezjan 6:12). A jeśli nasze motywy są wyrachowane, wówczas to jest złe.