18 grudnia – RODZAJE EWANGELIZOWANIA

18 grudnia 

RODZAJE EWANGELIZOWANIA

Ewangelia Łukasza 24:48 – A wy jesteście tego świadkami.

EWANGELIA ŁUKASZA 24:48

Jednym z największych błędów współczesnego kościoła jest myślenie, że ewangelizowanie jest czymś, co się robi w czterech ścianach budynku kościelnego. W Dziejach Apostolskich 8:1-4 wyraźnie widać, że ewangelizowanie nie działo się poprzez pastora czy duchowieństwo, ale przez wszystkich wierzących, którzy głosili Słowo Boże wszędzie tam, gdzie szli (Dzieje Apostolskie 8:4).

Niektórymi metodami ewangelizowania wspomnianymi w Piśmie Świętym są:

Ewangelizowanie od domu do domu – „Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać i głosić Jezusa Chrystusa (Dzieje Apostolskie 5:42);

Ewangelizowanie osobiste – jeden na jednego – Filip usłużył etiopskiemu eunuchowi (Dzieje Apostolskie 8:26-38), Paweł głosił Sergiuszowi Pawłowi (Dzieje Apostolskie 13:7), Jezus Marii Magdalenie, Nikodemowi, kobiecie przy studni, złoczyńcy na krzyżu i innym. W samych Ewangeliach zapisano ponad 35 takich wydarzeń.

Ewangelizowanie dużych tłumów – Piotr głosił tłumom w Jerozolimie podczas Dnia Zielonych Świąt (Dzieje Apostolskie 2), a Paweł głosił tłumom w Listrze (Dzieje Apostolskie 14:8-18).

Ewangelizowanie całych miast – „Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa” (Dzieje Apostolskie 8:5).

 Ewangelizowanie w publicznej debacie i głoszenie – Paweł dyskutował w synagogach i na rynkach miast (Dzieje Apostolskie 16:17); Piotr i Jan głosili w świątyni (Dzieje Apostolskie 3:11-26); Paweł ogłosił: „Jak nie uchylałem się od niczego, co pożyteczne, od przemawiania i nauczania was publicznie i po domach; oświadczając zarówno Żydom, jak i Grekom o pokucie wobec Boga i o wierze w naszego Pana Jezusa Chrystusa” (Dzieje Apostolskie 20:20-21).

 Traktaty ewangelizacyjne – Pierwszym traktatem ewangelizacyjnym spisanym atramentem i piórem są Ewangelie. Jan napisał w swojej Ewangelii: „Lecz te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu” (Ewangelia Jana 20:31).

Chrześcijanie mają być mądrzy w tym, jak postępują i jak mówią do niewierzących. Mamy maksymalnie wykorzystać każdą nadarzającą się okazję. Mowa chrześcijanina powinna być łaskawa w odpowiedzi, dzięki czemu zaspokaja ona potrzeby każdej osoby, z którą chrześcijanin ma kontakt.