Prawdopodobnie słyszałeś historię Dawida, który pokonał Goliata, ale czy zastosowałeś lekcje z jego historii do olbrzyma w twoim życiu? Jedynym z powodów, dla których Dawid był w stanie zwyciężyć olbrzyma było to, że on wiedział, że zawarł przymierze z Bogiem:

[…] Co dadzą temu, kto zabije tego Filistyna i odejmie hańbę z Izraela? Bo kim jest ten nieobrzezany Filistyn, że rzuca wyzwanie wojskom Boga żywego?
1 Księga Samuela 17:26

Czy wiesz, że każdy izraelski żołnierz, który usłyszał te słowa, mógł ogłosić to, co ogłosił Dawid? Ty też możesz. Masz Przymierze, które uprawnia cię do zdrowia, dobrobytu, radości, pokoju – wszystkiego, co dotyczy życia i pobożności (2 List Piotra 1:3). Musisz tylko zobaczyć swoje okoliczności przez twoje przymierze z Bogiem.

Izraelscy żołnierze patrzyli na Goliata zamiast na Boże obietnice. Pan obiecał im, że żaden człowiek nie będzie w stanie ostać się przed nimi (Księga Powtórzonego Prawa 11:25). Goliat był człowiekiem. On był wielkim człowiekiem, ale nadal człowiekiem. Kiedy Dawid wypowiedział swoją wiarę w Boże przymierze, był krytykowany przez swoich braci i innych ludzi
(1 Księga Samuela 17:28-30).

Dawid mógł próbować usprawiedliwiać siebie samego, ale nawet jeśli wygrałby kłótnię, mógł przegrać bitwę z tym olbrzymem. Dawid patrzył na Pana i to właśnie wtedy, gdy powtarzał swoje wyznanie wiary, ktoś usłyszał to, co mówił i przekazał Saulowi – królowi Izraela.

Jednakże, nawet król próbował odwieść Dawida od tego, co było w jego sercu. Powoływał się na brak doświadczenia Dawida oraz jego wzrost w porównaniu ze wzrostem Goliata. Co byś zrobił, kiedy osoby, które szanujesz, nie wierzą w ciebie? Pomyśl o tym. To jest naprawdę ważne. Popatrz na to, co Dawid powiedział na koniec swojej wypowiedzi:

[…] PAN, który wyrwał mnie z łapy lwa i niedźwiedzia, wyrwie mnie również z rąk tego Filistyna.
1 Księga Samuela 17:37a

Po tym jak Dawid wymienił swoje zwycięstwa i doświadczenia, król pozwolił mu reprezentować Izraela oraz walczyć z Goliatem, co było cudem samym w sobie! Ryzykiem było położyć los całego królestwa w rękach chłopca, szczególnie tego, którego król nie znał. Ja jednak myślę, że Saul rozpoznał Boże namaszczenie nad Dawidem. Moglibyśmy radzić sobie lepiej, gdyby namaszczenie było przez nas bardziej cenione.

Ale zanim Saul pozwolił Dawidowi wyruszyć, próbował ubrać go w swoją zbroję (1 Księga Samuela 17:38-39). To jest bardzo typowe dla ludzi w dzisiejszych czasach. Oni powiedzą ci, że twoja wiara w Boga jest niewystarczająca, aby zwyciężyć, ale kiedy ty postawisz na swoim, chcą dać ci wszystkie swoje cielesne porady odnośnie tego jak powinieneś wykonać to, co Bóg powiedział. Ale dlaczego Dawid miał zaufać zbroi Saula? Nie pomogła ona Saulowi w niczym. On tak samo bał się Goliata jak cała reszta. To znowu wiele mówi o tym młodym człowieku, który nie zgadzał się
ze wszystkim, czego chciał jego król. Większość ludzi poddałaby się złym radom króla.

Kiedy Dawid stanął przed Goliatem, olbrzym wzgardził nim (1 Księga Samuela 17:42-44). Popatrz, pomimo tego, że jesteś uzbrojony w Boże obietnice, olbrzymy w twoim życiu nadal będą próbować cię zastraszyć. Musisz być odważny i stać pewnie w obliczu wroga. Spójrz na to, co powiedział Dawid:

Wtedy Dawid powiedział Filistynowi: Ty przychodzisz do mnie z mieczem, włócznią i tarczą, a ja przychodzę do ciebie w imię Pana zastępów, Boga wojsk Izraela, któremu rzuciłeś wyzwanie. Dziś Pan wyda cię w moje ręce, a ja cię zabiję i odetnę ci głowę, a dam dzisiaj trupy wojsk Filistynów ptakom powietrznym i dzikim zwierzętom I cała ziemia pozna, że jest Bóg w Izraelu; I całe to zgromadzenie pozna, że nie mieczem ani włócznią wybawia Pan, gdyż walka należy do Pana i on wyda was w nasze ręce.
1 Księga Samuela 17:45-47

Dla Dawida to było względnie łatwe do powiedzenia, zanim bitwa się zaczęła. Znam wielu chrześcijan, którzy mówią wielkie rzeczy, kiedy wszystko idzie dobrze. Ale kiedy pojawia się presja, tracą odwagę i chcą się poddać. To udowadnia, że ich wiara tak naprawdę nie była w Bogu, ale w okolicznościach. Nie mówię tego, aby potępiać, ale my musimy trzymać się wyznania nadziei
(List do Hebrajczyków 10:23) i podpierać to działaniem. Dawid chlubił się w Panu, ale to nie było tylko gadanie… Spójrzmy na to, co zrobił, kiedy Goliat zbliżył się do niego:

Dawid również pośpiesznie pobiegł na pole walki naprzeciw Filistyna.
1 Księga Samuela 17:48

Dawid się nie bał! On biegł w kierunku tego olbrzyma. Jeśli naprawdę wierzysz w Boże obietnice, nie uciekniesz z pola walki – będziesz biegł na nie. Wiesz, jak to sprawdziło się dla Dawida. Pokonał olbrzyma i zwyciężył. Zwycięstwo Dawida nad Goliatem przeniosło go w miejsce jego przeznaczenia. Podobnie może być w twoim przypadku. Bez względu na to jakiemu olbrzymowi stawiasz teraz czoła, może to stać się największym zwycięstwem w twoim życiu, jeśli tylko staniesz na Bożym Słowie i przezwyciężysz go.

Zachęcam cię, abyś zapoznał się z moimi nauczaniami o Dawidzie. Bardziej szczegółowo opisuję tam jego zwycięstwa, porażki i jego dziedzictwo. On jest kimś, od kogo każdy z nas może się uczyć. W tym miesiącu możesz dostać darmową kopię książki – Lessons from David w języku angielskim lub hiszpańskim, wchodząc na stronę www.awmi.net/lessons.

Jesteś błogosławiony,

Andrew & Jamie