23 stycznia

SŁUŻBA JANA CHRZCICIELA

Ewangelia Mateusza 3:1 – W tych dniach przyszedł Jan Chrzciciel, głosząc na pustyni judzkiej.

EWANGELIA MATEUSZA 3:1-12; EWANGELIA ŁUKASZA 3:1-18

Te ewangelie opisują służbę Jana Chrzciciela. Spędził on trzydzieści lat na Pustyni Judzkiej przygotowując się do swojej misji. Misja ta trwała około sześciu miesięcy, zanim ochrzcił Jezusa i ludzie zaczęli podążać za Mesjaszem. Mimo to, w ciągu tych sześciu miesięcy nawrócił cały naród do Boga.

Jan nie miał zwyczajnego podejścia i nie szedł tam, gdzie byli ludzie. Przebywał na pustyni, a ludzie sami do niego przychodzili. Nie miał żadnej reklamy oprócz świadectw tych, którzy go słyszeli. Nie był szpanerskim ewangelistą ubierającym się według najnowszych trendów. Nie robił nic z tego, czego uczyli religijni przywódcy w swoich szkołach, a mimo to miał efekty.

W czasie krótkich sześciu miesięcy cały naród został pobudzony do oczekiwania na swego Mesjasza, a stało się to przez człowieka, który nie był „normalny”.

Jedna z rzeczy, która powstrzymuje nas przed byciem użytym przez Boga jest nasz „instynkt stadny”. Bardzo się obawiamy tego, co ktoś inny może o nas pomyśleć. Staramy się być jak każdy inny i zastanawiamy się dlaczego mamy te same rezultaty co pozostali. To nie jest mądre.

Jan był całkowicie poddany Duchowi Świętemu i zwyciężył pomimo przeciwności. Miej odwagę podążać za Duchem Świętym nawet wbrew ogółowi, a także osiągniesz nadnaturalne efekty!

22 stycznia

STAŁ SIĘ JAK MY

Ewangelia Łukasza 2:52 – A Jezusowi przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:52

Jak to możliwe, że Jezusowi, który był Bogiem (Ewangelia Jana 1:1; 1 List do Tymoteusza 3:16) i w którym są ukryte wszelkie skarby mądrości i wiedzy, przybywało mądrości (List do Kolosan 2:3)?

Bóg jest Duchem (Ewangelia Jana 4:24). Jezus, będąc Bogiem, istniał jako Duch od zawsze.

Kiedy przyszedł na świat jako Jezus, był Panem od urodzenia, ale to było w Jego Duchu (Ewangelia Łukasza 2:11). Jego Duch nie musiał wzrastać czy zwiększać mądrości, ale Jego fizyczne ciało tak.

Pan mógł uczynić rzeczy inaczej, ale nie zrobił tego. Jezus przyszedł na ten świat w Swoim fizycznym ciele dokładnie tak samo jak my. Musiał urosnąć i uczyć się.

On stał się taki jak my, żebyśmy my mogli stać się jak On (2 List do Koryntian 5:21).

To wspaniała wymiana. On stał się jak my, żeby móc ponieść naszą nieprawość i stać się miłościwym najwyższym kapłanem dla nas (List do Hebrajczyków 2:14-18).

Efektem chrześcijaństwa nie jest zmienione życie, ale wymienione życie. Chrystus nie reformuje nas, ale On nas przekształca dzięki Jego zjednoczeniu z nami. Tak jak wieczny Chrystus mógł przyjść i zamieszkać w ciele dziecka i wciąż zachowywać całą Swoją boskość, tak teraz zamieszkuje On w naszych ciałach, poprzez nowe narodzenie, w całej swej chwale i mocy. Tak jak Jezus wzrastaj w mądrości i zrozumieniu, kim teraz jesteś w Chrystusie.

21 stycznia

JEZUS PRZYGOTOWAŁ SIĘ

Ewangelia Łukasza 2:46 – A po trzech dniach znaleźli go siedzącego w świątyni wśród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:41-51

To jest jedyny zapis biblijny o dzieciństwie Jezusa. Mimo to możemy wiele nauczyć się z tego krótkiego opisu.

Mądrość dwunastoletniego Jezusa zdumiała tych, którzy spędzili całe życie studiując Pisma (Ewangelia Łukasza 2:47). Pamiętajmy o tym, że Jezus nie miał stałego dostępu do kopii Pism, tak jak my mamy dzisiaj. On musiał polegać na spotkaniach w synagodze i wiedzy objawionej bezpośrednio od Jego niebiańskiego Ojca.

Zadawał także pytania tym uczonym (Ewangelia Łukasza 2:46). To zdumiewające kiedy uświadomisz sobie, że w Nim są wszystkie skarby mądrości i wiedzy (List do Kolosan 2:3)! Chociaż był Bogiem, zamieszkał w fizycznym, ludzkim ciele, które potrzebowało być wyedukowane.

Posiadał On także w tym młodym wieku pełne zrozumienie tego, kim jest Jego prawdziwy Ojciec i dlaczego przyszedł na świat (Ewangelia Łukasza 2:49). Możemy jedynie spekulować, jak to wpłynęło na Jego dzieciństwo.

Widzimy więc, że Jezus znał swoje powołanie i cel już we wczesnym dzieciństwie. Jednakże nie zapisano żadnych przypadków cudów czy usługiwania z Jego strony aż do Jego chrztu, udzielonego przez Jana, gdy Jezus miał trzydzieści lat. Przygotowanie ciała, by Wszechmogący Bóg mógł przez nie się objawić, nie było błahym zadaniem. Chwała Bogu za Jego wielką miłość, która sprawiła, że wszystko dla nas poświęcił.

20 stycznia

WOJNA DUCHOWA

Ewangelia Mateusza 2:16 – Wówczas Herod, widząc, że został oszukany przez mędrców, bardzo się rozgniewał i kazał zabić wszystkie dzieci, które były w Betlejem i całej okolicy, w wieku do dwóch lat, stosownie do czasu, o którym się dokładnie dowiedział od mędrców.

EWANGELIA MATEUSZA 2:16-23

Szatan był prawdziwym motywatorem działań Heroda. Od tamtej pory, kiedy Pan prorokował o tym, że człowiek zmiażdży jego głowę, Szatan poszukiwał „nasienia” kobiety (I Księga Mojżeszowa 3:15).

Wygląda na to, że Szatan jest w stanie dostrzec, kiedy Pan wykonuje potężne poruszenie na ziemi. W czasach Mojżesza, Szatan poruszył faraona, aby zabić wszystkich chłopców izraelskich niewolników, i tutaj motywuje Heroda, aby zabił wszystkich chłopców w Betlejem. Bez wątpienia było to poszukiwaniem, które miało wyeliminować „nasienie”, które zmiażdży jego głowę.

Rzeź dzieci widzimy jeszcze raz i dzisiaj. Tym razem poprzez aborcję. Nasza młodzież jest też atakowana w niespotykany sposób. Możliwe, że Szatan myśli, że to jest pokolenie, która doprowadzi do powtórnego przyjścia Pana? Czy w desperacji próbuje zapobiec swojej zagładzie poprzez niszczenie tego pokolenia?

Potrzebujemy mieć dość duchowego zrozumienia, aby rozpoznać, że tak jak za dni Mojżesza i Jezusa, ta rzeź niewinnych dzieci dzisiaj jest wskazówką dużo bardziej istotnego zmagania w sferze duchowej. Możemy być pokoleniem, które zobaczy powrót Pana. Chwała Panu!

19 stycznia

SZALEŃSTWO HERODA

Ewangelia Mateusza 2:13 – (…) Herod bowiem będzie szukał dziecka, aby je zabić.

EWANGELIA MATEUSZA 2:13-15

W momencie tych wydarzeń Herod rządził Judeą od prawie czterdziestu trzech lat. Posiadał tytuł króla nadany mu przez rzymski senat na polecenie Antoniusza i Oktawiana. Wśród jego osiągnięć jest budowa świątyni w Jerozolimie, która była jedną z najwspanialszych konstrukcji na świecie. Większość ludzi uważała, że Herod jest człowiekiem sukcesu.

Jednakże historia ujawnia, że Herod był wyjątkowo paranoiczny. Rzeczywiście Herod zabił swoją żonę i jednego z synów, ponieważ obawiał się, że odbiorą mu królestwo. Cała jego władza i sława nie mogła zapewnić mu pokoju, który ogłosili aniołowie (Ewangelia Łukasza 2:8-14). Jego paranoja doprowadziła do zabicia niewinnych dzieci w Betlejem. Jego brak pewności siebie był oczywisty. Miał wszystko, a jednocześnie nie miał nic.

Dla kontrastu Król, którego Herod próbował się pozbyć, przyszedł pokornie, nie wywyższając Siebie. Zdobył uznanie innych służąc im, a nie gnębiąc ich. Berłem Jezusa była sprawiedliwość, a nie tyrania. Jezus złożył najwyższą ofiarę – Siebie – z powodu wielkiej miłości względem ludzi.

Dzisiaj jedynym tytułem do sławy Heroda jest to, że był człowiekiem, który na próżno próbował zabić Króla Królów. Pamiętaj, że nie warto zdobyć całego świata, a zgubić swoją duszę (Ewangelia Mateusza 16:26). Licz dzisiaj na Boga.

18 stycznia

UWIERZ SŁOWU

Ewangelia Mateusza 2:1 – A gdy Jezus urodził się w Betlejem w Judei za dni króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy.

EWANGELIA MATEUSZA 2:1-12

Jak to możliwe? Dzieje się największe wydarzenie w historii relacji Boga z człowiekiem, a przywódcy Bożego ludu nawet o tym nie wiedzieli. Obcokrajowcy, którzy byli obcymi dla przymierzy Bożych, szybciej dostrzegli, co Bóg czynił niż Jego własny wybrany naród (List do Efezjan 2:12)!

Oczywistą odpowiedzią na to jest fakt, że ci perscy mędrcy byli bardziej świadomi proroctw biblijnych niż Żydzi. Daniel awansował na przywódcę wszystkich magów Babilonu (Księga Daniela 2:48). Podczas pobytu w Babilonie Daniel przeżył zwycięsko wrzucenie do jaskini lwa i niewątpliwie zdobył reputację jako największy mędrzec spośród wszystkich tam żyjących (Księga Daniela 6).

To w tym okresie Daniel napisał proroctwo zawarte w Księdze Daniela 9:24-27, które z wielką precyzją określało czas narodzin Mesjasza. To bez wątpienia stanowiło inspirację dla tych mędrców. Gwiazda po prostu służyła jako znak, że prorokowane wydarzenie miało miejsce i pokierowała ich tam, gdzie narodził się król.

Żydzi mieli te same proroctwa. Niestety nie wyczekiwali z niecierpliwością na narodzenie Mesjasza. Słowo Boże przyniesie nam korzyść jedynie wtedy, gdy w nie uwierzymy (List do Hebrajczyków 4:2). Nie popełniajmy tego samego błędu. Połącz prawdy, które znasz z Bożego Słowa z wiarą.

17 stycznia

BOŻY WYBÓR

Ewangelia Łukasza 2:37 (KJV) – A była wdową od osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:36-40

Załóżmy, że Anna miała czternaście lat, kiedy wyszła za mąż. Mogła mieć wtedy około 105 lat. A mimo to wciąż pościła i modliła się nocą i dniem! Szatan stara się przekonać nas, że Bóg nas nie użyje. Może powoływać się na wiek lub brak możliwości czy porażki, których doświadczyliśmy. Jednak podobnie do Anny jest wiele biblijnych przykładów osób, których Bóg użył, a które byłyby uznane za nieużyteczne według standardów świata.

Mojżesz miał osiemdziesiąt lat zanim zaczął wypełniać Boży plan dla swojego życia i czynił to aż do 120 roku życia. Abraham miał ponad dziewięćdziesiąt lat, zanim urodził się syn, którego Bóg mu obiecał.

Gedeon był kolejnym, który wyglądał na nieużytecznego. Chował się przed Madianitami, kiedy anioł Boga ukazał mu się i powiedział mu, że jest walecznym mężem (Księga Sędziów 6:11-12). Na początku w to nie wierzył i musiał uzyskać od Pana trzykrotne potwierdzenie tego, że jest waleczny.

Naprawdę Bóg wybrał to, co głupie dla świata, aby zawstydzić mądrych; wybrał to, co słabe dla świata, aby zawstydzić mocnych (1 List do Koryntian 1:27-28).

Jeśli czujesz się głupim albo słabym, to kwalifikujesz się. Pozwól dziś, by Pan cię użył.

16 stycznia

WIEDZA OBJAWIONA

Ewangelia Łukasza 2:26 – I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:25-35

Symeon nie zdobył tej wiedzy dzięki typowej metodzie nauki. Ta wiedza została mu objawiona bezpośrednio od Ducha Świętego. Wiedza objawiona, która pochodzi jedynie od Boga, jest zdecydowanie inna, od wiedzy przyswojonej poprzez studiowanie. Wiedza ludzka bazuje na obserwacji. Nie może podać precyzyjnych instrukcji dotyczących przyszłości. Boża wiedza – może. Dzięki natchnieniu Ducha Świętego możemy poznać rzeczy, które mają nadejść (Ewangelia Jana 16:13).

W relacji z Bogiem wiedza objawiona jest niezbędna. Drogi Pana nie są naszymi drogami (Księga Izajasza 55:8). Strach przed zaufaniem intuicyjnej wiedzy, którą daje nam Bóg spowoduje, że przeoczymy wiele Bożych błogosławieństw.

Gdyby Symeon nie przyjął tej wiedzy i nie oczekiwał jej wypełnienia, jak wielkie błogosławieństwo ominęłoby go! Nie zostałby poprowadzony do świątyni dokładnie w tym momencie, by zobaczyć zbawienie Pana.

Powinniśmy prosić i oczekiwać, że otrzymamy wiedzę objawioną od Pana. Bóg pragnie nam ją przekazać bardziej, niż my chcemy ją otrzymać. Wielkie błogosławieństwa czekają na tych, którzy nie będą polegać wyłącznie na swoim własnym zrozumieniu (Księga Przysłów 3:5).

15 stycznia

BÓG OCZEKUJE DOSTĘPNOŚCI

Ewangelia Łukasza 2:24 – I żeby złożyć ofiarę według tego, co zostało powiedziane w prawie Pańskim, parę synogarlic albo dwa gołąbki.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:21-24

Fragment ze Starego Testamentu, do którego jest tu odniesienie, pochodzi z 3 Księgi Mojżeszowej 12:6-8. Wówczas Pan wyznaczył baranka, młodego gołębia lub synogarlicę na ustanowioną ofiarę. Jeśli kobieta nie była w stanie ofiarować baranka, wówczas dopuszczalne były dwa młode gołębie lub dwie synogarlice. Maria nie ofiarowałby mniejszego daru, gdyby zapewnienie baranka było w jej mocy.

To pokazuje, że Józef i Maria nie byli dobrze sytuowani finansowo, a mimo to Pan wybrał ich na ziemskich rodziców Swego jednorodzonego Syna.

Pan nie wybiera dróg, które wybiera człowiek. Człowiek patrzy na to, co zewnętrzne, ale Bóg patrzy na serce (1 Księga Samuela 16:7).

Maria i Józef zostali wybrani w sytuacji braku: braku sławy, pozycji, pieniędzy. Bóg powierzył najcenniejszy dar, który miał, parze ludzi, którzy z pewnością zostaliby pominięci, gdyby to ludzie mieli dokonać wyboru.

Bóg nie oczekuje zdolności, ale raczej dostępności. D.L.Moody któregoś razu usłyszał, jak pewien kaznodzieja mówił: „Świat nigdy nie widział, co Bóg może uczynić przez człowieka, który całkowicie Jemu się podda”. W odpowiedzi D.L. powiedział: „Dzięki łasce Boga, ja będę tym człowiekiem”. Później ten niewykształcony człowiek wstrząsnął trzema kontynentami i zrobił to dla Boga.

Bóg wybierze również Ciebie, jeśli staniesz się dostępny dla Niego (1 List do Koryntian 1:26-28).

14 stycznia

POKÓJ Z BOGIEM

Ewangelia Łukasza 2:14 – Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:8-20

W innym przypadku Jezus powiedział, że nie przyszedł przynieść pokój na ziemię, ale miecz. Potem prorokował, że ci, którzy Go przyjmą, będą cierpieć prześladowania nawet ze strony własnej rodziny (Ewangelia Mateusza 10:34-36). Jak te wersety do siebie pasują?

Pokój, o którym śpiewali aniołowie, nie miał być pokojem między ludźmi; oni radowali się tym, że będzie pokój pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Kiedy Jezus prorokował rozłam i wojnę w Ewangelii Mateusza w rozdziale 10, mówił o relacjach pomiędzy ludźmi.

Poprzez starotestamentowe prawo Bóg zaczął uwalniać Swój gniew na grzech człowieka (List do Rzymian 4:15). To nie gniewu Szatana Jezus doznał na krzyżu.

On doznał gniewu Swojego Ojca (Księga Izajasza 53:10-12; 2 List do Koryntian 5:21). Ojciec wymierzył Jezusowi Swoją karę za nasze grzechy. To zakończyło wojnę między Bogiem a człowiekiem. To ten pokój ogłaszali aniołowie.

Rezultatem tego pokoju z Bogiem, który otrzymali ludzie, było w wielu przypadkach pojednanie się ludzi ze sobą, jednak to jest jedynie efekt, a nie ten właściwy pokój, o którym była mowa. Te efekty są wtórne.

Dzisiaj, przez Jezusa, mamy pokój z Bogiem (List do Rzymian 5:1). Bóg nie jest na nas zły. On nawet nie jest zdenerwowany. Jesteśmy zaakceptowani z powodu Jezusa (List do Efezjan 1:6).

Uwierz w dobrą nowinę, że dzięki Jezusowi wojna między Bogiem a nami jest zakończona.