19 stycznia

SZALEŃSTWO HERODA

Ewangelia Mateusza 2:13 – (…) Herod bowiem będzie szukał dziecka, aby je zabić.

EWANGELIA MATEUSZA 2:13-15

W momencie tych wydarzeń Herod rządził Judeą od prawie czterdziestu trzech lat. Posiadał tytuł króla nadany mu przez rzymski senat na polecenie Antoniusza i Oktawiana. Wśród jego osiągnięć jest budowa świątyni w Jerozolimie, która była jedną z najwspanialszych konstrukcji na świecie. Większość ludzi uważała, że Herod jest człowiekiem sukcesu.

Jednakże historia ujawnia, że Herod był wyjątkowo paranoiczny. Rzeczywiście Herod zabił swoją żonę i jednego z synów, ponieważ obawiał się, że odbiorą mu królestwo. Cała jego władza i sława nie mogła zapewnić mu pokoju, który ogłosili aniołowie (Ewangelia Łukasza 2:8-14). Jego paranoja doprowadziła do zabicia niewinnych dzieci w Betlejem. Jego brak pewności siebie był oczywisty. Miał wszystko, a jednocześnie nie miał nic.

Dla kontrastu Król, którego Herod próbował się pozbyć, przyszedł pokornie, nie wywyższając Siebie. Zdobył uznanie innych służąc im, a nie gnębiąc ich. Berłem Jezusa była sprawiedliwość, a nie tyrania. Jezus złożył najwyższą ofiarę – Siebie – z powodu wielkiej miłości względem ludzi.

Dzisiaj jedynym tytułem do sławy Heroda jest to, że był człowiekiem, który na próżno próbował zabić Króla Królów. Pamiętaj, że nie warto zdobyć całego świata, a zgubić swoją duszę (Ewangelia Mateusza 16:26). Licz dzisiaj na Boga.

18 stycznia

UWIERZ SŁOWU

Ewangelia Mateusza 2:1 – A gdy Jezus urodził się w Betlejem w Judei za dni króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy.

EWANGELIA MATEUSZA 2:1-12

Jak to możliwe? Dzieje się największe wydarzenie w historii relacji Boga z człowiekiem, a przywódcy Bożego ludu nawet o tym nie wiedzieli. Obcokrajowcy, którzy byli obcymi dla przymierzy Bożych, szybciej dostrzegli, co Bóg czynił niż Jego własny wybrany naród (List do Efezjan 2:12)!

Oczywistą odpowiedzią na to jest fakt, że ci perscy mędrcy byli bardziej świadomi proroctw biblijnych niż Żydzi. Daniel awansował na przywódcę wszystkich magów Babilonu (Księga Daniela 2:48). Podczas pobytu w Babilonie Daniel przeżył zwycięsko wrzucenie do jaskini lwa i niewątpliwie zdobył reputację jako największy mędrzec spośród wszystkich tam żyjących (Księga Daniela 6).

To w tym okresie Daniel napisał proroctwo zawarte w Księdze Daniela 9:24-27, które z wielką precyzją określało czas narodzin Mesjasza. To bez wątpienia stanowiło inspirację dla tych mędrców. Gwiazda po prostu służyła jako znak, że prorokowane wydarzenie miało miejsce i pokierowała ich tam, gdzie narodził się król.

Żydzi mieli te same proroctwa. Niestety nie wyczekiwali z niecierpliwością na narodzenie Mesjasza. Słowo Boże przyniesie nam korzyść jedynie wtedy, gdy w nie uwierzymy (List do Hebrajczyków 4:2). Nie popełniajmy tego samego błędu. Połącz prawdy, które znasz z Bożego Słowa z wiarą.

17 stycznia

BOŻY WYBÓR

Ewangelia Łukasza 2:37 (KJV) – A była wdową od osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:36-40

Załóżmy, że Anna miała czternaście lat, kiedy wyszła za mąż. Mogła mieć wtedy około 105 lat. A mimo to wciąż pościła i modliła się nocą i dniem! Szatan stara się przekonać nas, że Bóg nas nie użyje. Może powoływać się na wiek lub brak możliwości czy porażki, których doświadczyliśmy. Jednak podobnie do Anny jest wiele biblijnych przykładów osób, których Bóg użył, a które byłyby uznane za nieużyteczne według standardów świata.

Mojżesz miał osiemdziesiąt lat zanim zaczął wypełniać Boży plan dla swojego życia i czynił to aż do 120 roku życia. Abraham miał ponad dziewięćdziesiąt lat, zanim urodził się syn, którego Bóg mu obiecał.

Gedeon był kolejnym, który wyglądał na nieużytecznego. Chował się przed Madianitami, kiedy anioł Boga ukazał mu się i powiedział mu, że jest walecznym mężem (Księga Sędziów 6:11-12). Na początku w to nie wierzył i musiał uzyskać od Pana trzykrotne potwierdzenie tego, że jest waleczny.

Naprawdę Bóg wybrał to, co głupie dla świata, aby zawstydzić mądrych; wybrał to, co słabe dla świata, aby zawstydzić mocnych (1 List do Koryntian 1:27-28).

Jeśli czujesz się głupim albo słabym, to kwalifikujesz się. Pozwól dziś, by Pan cię użył.

16 stycznia

WIEDZA OBJAWIONA

Ewangelia Łukasza 2:26 – I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:25-35

Symeon nie zdobył tej wiedzy dzięki typowej metodzie nauki. Ta wiedza została mu objawiona bezpośrednio od Ducha Świętego. Wiedza objawiona, która pochodzi jedynie od Boga, jest zdecydowanie inna, od wiedzy przyswojonej poprzez studiowanie. Wiedza ludzka bazuje na obserwacji. Nie może podać precyzyjnych instrukcji dotyczących przyszłości. Boża wiedza – może. Dzięki natchnieniu Ducha Świętego możemy poznać rzeczy, które mają nadejść (Ewangelia Jana 16:13).

W relacji z Bogiem wiedza objawiona jest niezbędna. Drogi Pana nie są naszymi drogami (Księga Izajasza 55:8). Strach przed zaufaniem intuicyjnej wiedzy, którą daje nam Bóg spowoduje, że przeoczymy wiele Bożych błogosławieństw.

Gdyby Symeon nie przyjął tej wiedzy i nie oczekiwał jej wypełnienia, jak wielkie błogosławieństwo ominęłoby go! Nie zostałby poprowadzony do świątyni dokładnie w tym momencie, by zobaczyć zbawienie Pana.

Powinniśmy prosić i oczekiwać, że otrzymamy wiedzę objawioną od Pana. Bóg pragnie nam ją przekazać bardziej, niż my chcemy ją otrzymać. Wielkie błogosławieństwa czekają na tych, którzy nie będą polegać wyłącznie na swoim własnym zrozumieniu (Księga Przysłów 3:5).

15 stycznia

BÓG OCZEKUJE DOSTĘPNOŚCI

Ewangelia Łukasza 2:24 – I żeby złożyć ofiarę według tego, co zostało powiedziane w prawie Pańskim, parę synogarlic albo dwa gołąbki.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:21-24

Fragment ze Starego Testamentu, do którego jest tu odniesienie, pochodzi z 3 Księgi Mojżeszowej 12:6-8. Wówczas Pan wyznaczył baranka, młodego gołębia lub synogarlicę na ustanowioną ofiarę. Jeśli kobieta nie była w stanie ofiarować baranka, wówczas dopuszczalne były dwa młode gołębie lub dwie synogarlice. Maria nie ofiarowałby mniejszego daru, gdyby zapewnienie baranka było w jej mocy.

To pokazuje, że Józef i Maria nie byli dobrze sytuowani finansowo, a mimo to Pan wybrał ich na ziemskich rodziców Swego jednorodzonego Syna.

Pan nie wybiera dróg, które wybiera człowiek. Człowiek patrzy na to, co zewnętrzne, ale Bóg patrzy na serce (1 Księga Samuela 16:7).

Maria i Józef zostali wybrani w sytuacji braku: braku sławy, pozycji, pieniędzy. Bóg powierzył najcenniejszy dar, który miał, parze ludzi, którzy z pewnością zostaliby pominięci, gdyby to ludzie mieli dokonać wyboru.

Bóg nie oczekuje zdolności, ale raczej dostępności. D.L.Moody któregoś razu usłyszał, jak pewien kaznodzieja mówił: „Świat nigdy nie widział, co Bóg może uczynić przez człowieka, który całkowicie Jemu się podda”. W odpowiedzi D.L. powiedział: „Dzięki łasce Boga, ja będę tym człowiekiem”. Później ten niewykształcony człowiek wstrząsnął trzema kontynentami i zrobił to dla Boga.

Bóg wybierze również Ciebie, jeśli staniesz się dostępny dla Niego (1 List do Koryntian 1:26-28).

14 stycznia

POKÓJ Z BOGIEM

Ewangelia Łukasza 2:14 – Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:8-20

W innym przypadku Jezus powiedział, że nie przyszedł przynieść pokój na ziemię, ale miecz. Potem prorokował, że ci, którzy Go przyjmą, będą cierpieć prześladowania nawet ze strony własnej rodziny (Ewangelia Mateusza 10:34-36). Jak te wersety do siebie pasują?

Pokój, o którym śpiewali aniołowie, nie miał być pokojem między ludźmi; oni radowali się tym, że będzie pokój pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Kiedy Jezus prorokował rozłam i wojnę w Ewangelii Mateusza w rozdziale 10, mówił o relacjach pomiędzy ludźmi.

Poprzez starotestamentowe prawo Bóg zaczął uwalniać Swój gniew na grzech człowieka (List do Rzymian 4:15). To nie gniewu Szatana Jezus doznał na krzyżu.

On doznał gniewu Swojego Ojca (Księga Izajasza 53:10-12; 2 List do Koryntian 5:21). Ojciec wymierzył Jezusowi Swoją karę za nasze grzechy. To zakończyło wojnę między Bogiem a człowiekiem. To ten pokój ogłaszali aniołowie.

Rezultatem tego pokoju z Bogiem, który otrzymali ludzie, było w wielu przypadkach pojednanie się ludzi ze sobą, jednak to jest jedynie efekt, a nie ten właściwy pokój, o którym była mowa. Te efekty są wtórne.

Dzisiaj, przez Jezusa, mamy pokój z Bogiem (List do Rzymian 5:1). Bóg nie jest na nas zły. On nawet nie jest zdenerwowany. Jesteśmy zaakceptowani z powodu Jezusa (List do Efezjan 1:6).

Uwierz w dobrą nowinę, że dzięki Jezusowi wojna między Bogiem a nami jest zakończona.

13 stycznia

URODZIŁ SIĘ ZBAWICIEL

Ewangelia Łukasza 2:11 – Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:8-20

Jezus nie wyrósł na Pana i Zbawiciela. On takim się urodził. Jezus był Bogiem objawionym w ludzkim ciele (1 List do Tymoteusza 3:16). Cóż to za ogromna tajemnica!

Jak Wszechmocny Bóg mógł ograniczyć samego Siebie do ludzkiej postaci? A nawet jeśli to uczynił, jak to możliwe, że stał się dzieckiem? Te pytania przeczą ludzkiej zdolności pełnego zrozumienia.

Podczas poświęcenia pierwszej świątyni Salomon powiedział: „Lecz czy naprawdę zamieszka Bóg z człowiekiem na ziemi? Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć, a cóż dopiero ten przybytek, który zbudowałem?!” (2 Księga Kronik 6:18).

A cóż dopiero ciało małego dziecka!

Częściowo odpowiedź odnajdujemy w fakcie, że Bóg jest duchem (Ewangelia Jana 4:24). Duchy nie są ograniczone czasem ani przestrzenią. W swoim Duchu Jezus był wiecznym Bogiem, który stworzył wszechświat. Ludzkie ciało Jezusa było tylko Jego „ziemskim ubiorem”, którego użył, by objawić Siebie ludzkości. Cała boskość Jezusa mogła pomieścić się w tym ciele.

Mimo, że wciąż trudno jest to pojąć, pomaga to nam zrozumieć, w jaki sposób Chrystus osobiście może mieszkać w nas jako wierzących (List do Kolosan 1:27). Jeśli cała chwała Boga mogła pomieścić się w ziemskim ciele Jezusa, to cała pełnia Boga może zamieszkać także w nas (Ewangelia Jana 1:16). Uwierz, że Chrystus jest w tobie tu i teraz.

12 stycznia

BÓG PRAGNIE WIARY

Ewangelia Łukasza 2:7 – I urodziła swego pierworodnego syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

EWANGELIA ŁUKASZA 2:1-7

Jaki niesamowity opis! Bóg Wszechmocny narodził się z dziewicy i został położony w żłobie w stajni. Kto w ogóle mógłby oczekiwać, że Stwórca wszechświata wkroczy na ziemię w tak pokornym stylu?

Ludzie zawsze dążą do rozgłaszania swej chwały tak głośno jak to tylko możliwe. A tutaj jest ktoś, kto jako jedyny ma chwałę, którą może ogłaszać, a przychodzi pokornie. To nie dlatego, że nie miał mocy, by uczynić inaczej.

Mógł urodzić się w sposób, dzięki któremu całe stworzenie padłoby na kolana w uwielbieniu. Mógł ogłosić swoje narodziny najbardziej wpływowym i sławnym ludziom, a nie podrzędnym pasterzom. Mógł mieć najbardziej luksusowe mieszkanie zamiast stajni. Ale to nie jest droga naszego Boga. Nie wymagałoby to żadnej wiary po stronie ludzi, jeśli Jezus przyszedłby w taki sposób, że Jego boskość byłaby oczywista.

Tak samo jest z nami, Pan mógłby objawić się nam w taki sposób, że nie moglibyśmy Go przeoczyć, jednak to nie zadowoliłoby Go. Bóg pragnie wiary, a „bez wiary zaś nie można podobać się Bogu” (List do Hebrajczyków 11:6).

Sprawmy dziś radość naszemu Niebieskiemu Ojcu i uznajmy Jego obecność w wierze tylko dlatego, że to Jego obietnica (Ewangelia Mateusza 8:20; List do Hebrajczyków 13:5).

11 stycznia

JÓZEF BYŁ CZŁOWIEKIEM WIARY

Ewangelia Mateusza 1:24 – Wtedy Józef, obudziwszy się ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał anioł Pana, i przyjął swoją żonę.

EWANGELIA MATEUSZA 1:18-24

Sporo uwagi poświęca się Marii i jej oddaniu, ale Józef był także bez wątpienia człowiekiem wiary.

Werset 18 mówi, że „okazało się, że” Maria jest brzemienna, sugerując, że to zostało zauważone przez Józefa, a nie wyjawione mu przez Marię. I to stało się po tym, jak Maria przebywała trzy miesiące u Elżbiety! (Ewangelia Łukasza 1:56) Z pewnością Józef był kuszony tymi samymi myślami, którymi my bylibyśmy kuszeni. Jak mogła oczekiwać od niego, że uwierzy w dziewicze narodziny?

Maria była wyjątkowa, ale równie wyjątkowego młodego mężczyznę miała za narzeczonego.

Jak wielu mężczyzn uwierzyłoby w tak nieprawdopodobną historię, nawet jeśli anioł powiedziałby im o tym we śnie? To wymagało więcej wiary od Józefa niż od Marii.

Tak jest zawsze. Ci, którzy słyszą o wizji lub o wezwaniu Boga z drugiej ręki, muszą okazać nawet większą wiarę niż osoba, która otrzymała bezpośrednio słowo od Pana.

Pismo nie wspomina czy Maria kiedykolwiek próbowała przekonać Józefa o tej prawdzie, czy nie. Jaki byłby z tego pożytek? Tylko Bóg może kogoś przekonać, by uwierzył w historię taką jak ta. Zaszczyt przynosi Marii to, że zaufała Bogu, a Józefowi, że uwierzył Mu. Zrób dziś to, o co prosi Cię Pan i ufaj Bogu, że zajmie się resztą.

10 stycznia

PUSTYNNE SZKOLENIE

Ewangelia Łukasza 1:80 – A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

EWANGELIA ŁUKASZA 1:57-80

Jan Chrzciciel miał najważniejsze zadanie do wykonania, jakie kiedykolwiek zostało dane śmiertelnikowi w historii świata. Miał przygotować drogę przyjścia dla długo oczekiwanego Mesjasza (Ewangelia Łukasza 1:76).

Jak Pan przygotował Jana do tego bardzo ważnego zadania? Jaki uniwersytet mógł nauczyć go wszystkiego, co powinien wiedzieć? Kto proponuje kurs, by zostać największym prorokiem, jaki kiedykolwiek żył (Ewangelia Mateusza 11:11)? Oczywiście, że nikt nie mógł przygotować Jana do tej ważnej pozycji, więc Pan uczył go osobiście. Jan przebywał na pustyni aż do trzydziestego roku życia. Lekcje dawał mu bezpośrednio Pan przez Ducha Świętego.

Ten osobisty dotyk Pana stał się oczywisty. Sześć miesięcy później Jan rozpoczął swoją misję i cały naród Izraelski doświadczył przebudzenia i oczekiwał przyjścia Chrystusa. Kiedy Jezus przybył, Żydzi zastanawiali się skąd mógł wiedzieć rzeczy, których nie był nigdy uczony (Ewangelia Jana 7:15).

Ta szczególna wiedza, która pochodzi bezpośrednio od Pana przez Ducha Świętego, jest teraz dostępna dla każdego wierzącego.

To część nowego przymierza (List do Hebrajczyków 8:11). Duch Święty został posłany, żeby być naszym nauczycielem, ale my musimy pojawić się w klasie i oczekiwać, że otrzymamy (Ewangelia Jana 14:26). On oznajmi nam nawet przyszłe rzeczy (Ewangelia Jana 16:13).