24 czerwca

TO TEN, KTÓREGO ZNASZ

Ewangelia Jana 9:30 – Odpowiedział im ten człowiek: To naprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył moje oczy.

EWANGELIA JANA 9:28-30

Na podstawie uczynków możemy określić, czy dana osoba jest z Boga czy też nie. Uczynki Jezusa były tak cudowne i zgodne z Bożym Słowem, że jakiekolwiek zastrzeżenia odnośnie tego, czy jest On Bogiem czy też nie, powinny zostać odrzucone. Jak jest napisane w Ewangelii Marka 7:13, wynosili oni swoje własne tradycje ponad Boże Słowo, sprawiając że stawało się ono w ich życiu bezużyteczne. Tak jak w sytuacji mającej miejsce prawie dwa tysiące lat temu, obecnie teologowie są czasami ostatnimi osobami, które akceptują Boże działanie, jeśli stoi ono w sprzeczności z ich tradycyjnymi wierzeniami. „A wielki tłum chętnie go słuchał” (Ewangelia Marka 12:37). „Wiedza wbija w pychę, lecz miłość buduje” (1 List do Koryntian 8:1).

W kwestiach duchowych dana osoba może wyedukować się w doktrynie teologicznej do takiego stopnia, że spowoduje to więcej szkód aniżeli dobra. Jest możliwe wygrać bitwę teologiczną, a jednak przegrać walkę o serce człowieka. Argumenty teologiczne często odciągają nas od ważniejszych kwestii. Nie otrzymamy nagrody za ignorancję. Miłość jest nieskończenie lepsza od wiedzy. Powinniśmy uczyć się wszystkiego, czego możemy, ale musimy poddać naszą wiedzę, aby stała się sługą miłości. „Z nich zaś największa jest miłość” (1 List do Koryntian 13:13).

Jeśli dążenie do wiedzy odciąga daną osobę od poznawania Boga, wówczas lepiej byłoby, aby pozostała niewykształcona. To, co wiemy, nie jest tak ważne, jak to, kogo znamy (mówiąc o Panu). Naszym najważniejszym celem w życiu powinno być kochanie Boga i poznawanie Go.

  23 czerwca

MIŁOŚĆ USUWA STRACH

Ewangelia Jana 9:27 – Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze chcecie słuchać? Czy i wy chcecie być jego uczniami?

EWANGELIA JANA 9:6-27

Człowiek ten wykazał się wielką odwagą konfrontując się z owymi religijnymi liderami. Nawet Piotr w późniejszym czasie uległ strachowi przed tą samą grupą ludzi (Ewangelia Łukasza 22:54–62). Oczywiście jedną z rzeczy, która sprawiła, że ów człowiek stał się odważny, było to, iż wiedział, co zrobił dla niego Jezus. Wiedział on, że Jezus uzdrowił go, ponieważ go kochał. Nasze bezpieczeństwo znajduje się w Bożej miłości względem nas, co daje nam siłę, aby stawić czoła odrzuceniu ze strony innych. Jak jest to ukazane w Przypowieściach Salomona 28:1: „sprawiedliwi są dzielni jak lew”. Antidotum na strach przed człowiekiem jest duża dawka Bożej miłości.

Jedną z najwspanialszych, a zarazem najtrudniejszych do zrozumienia prawd w Biblii, jest to, że jesteśmy obiektem Bożej miłości. Bóg nie zlitował się nad nami ani nie czuje moralnego przymusu, aby nas zbawić. Zbawił nas z powodu Swojej nieskończonej miłości do nas (Ewangelia Jana 3:16). Zrozumienie Bożej miłości, które jest oparte na doświadczeniu, jest kluczem do bycia napełnionym całą Bożą pełnią (List do Efezjan 3:19).

Paweł modli się w Liście do Efezjan 3:19, abyśmy doświadczyli Bożej miłości, która przekracza zwykłe zrozumienie. W jaki sposób możemy poznać Bożą miłość jeśli przekracza ona poznanie? Brzmi to jak sprzeczność. Jednak tak nie jest. Poznanie oznacza doświadczenie. Końcowym rezultatem posiadania zrozumienia i doświadczenia Bożej miłości jest to, że będziemy wypełnieni całą Bożą pełnią. Boża miłość jest kluczem, który otwiera drzwi do wszystkiego, kim jest Bóg. Bóg jest miłością. (1 List Jana 4:8).

Nie jest to powierzchowne doświadczanie Bożej miłości, jakiej potrzebujemy lecz intymne zrozumienie i doświadczanie głębi Jego miłości. Podobnie, jak korzenie drzewa zapewniają mu stabilność i pokarm, podobnie nasze objawienie Bożej miłości jest fundamentem, na którym wszystko inne, co otrzymujemy od Boga, jest budowane.

22 czerwca  

CHOROBA NIE POCHODZI OD BOGA

Ewangelia Jana 9:2 – I pytali go jego uczniowie: Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził ślepy?

EWANGELIA JANA 9:1-4

Uczniowie zadali pytanie, nad którym wciąż dzisiaj zastanawia się wielu ludzi. Dlaczego dziecko urodziło się chore? Czy jest to rezultat Bożego sądu nad rodzicami za jakiś grzech, czy może sądu nad dzieckiem za grzechy, o których Bóg wie, że się ich w przyszłości dopuści?

Jezus już wcześniej łączył chorobę z grzechem. Jednak w tym przypadku Jezus powiedział, że ślepota nie była wynikiem grzechu ani tego człowieka, ani jego rodziców.

Doprowadziło to do błędnej interpretacji reszty tego wersetu. Wielu ludzi twierdzi, że Bóg uczynił tego człowieka ślepym, aby w ten sposób mógł go później uzdrowić oraz otrzymać z tego chwałę. Takie myślenie przyczyniło się do powstania wielu doktryn mówiących o tym, że choroba i inne problemy są w rzeczywistości Bożym błogosławieństwem, których celem jest przyniesienie Bogu chwały, a nam korekty. Jednak takie rozumowanie nie jest zgodne z innymi prawdami zawartymi w Bożym Słowie.

To nie Bóg uczynił tego żebraka ślepym. Nie urodził się on chorym z powodu grzechów jakiejkolwiek osoby, ale dlatego, że grzech zakłócił doskonałą równowagę, jaką Bóg stworzył w przyrodzie. Z tego właśnie powodu mają miejsce choroby, które nie są rezultatem grzechu danej osoby, lecz pośrednią konsekwencją grzechu w ogóle.

V Księga Mojżeszowa rozdział 28 ostatecznie rozstrzyga kwestię tego, czy choroba, ubóstwo i opresja jest naprawdę błogosławieństwem. Bóg mówi, że choroba i ubóstwo jest przekleństwem – nie Bożym błogosławieństwem. Chrystus uwolnił nas od przekleństwa Prawa, aby teraz błogosławieństwo mogło przyjść na nas poprzez Niego (List do Galacjan 3:13). Przekleństwa zostały złożone na Jezusa i zabrane z życia tych, którzy przyjmują Jego ofiarę. Jesteś błogosławiony!

21 czerwca 

BÓG STAŁ SIĘ CIAŁEM

Ewangelia Jana 8:58 – Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem.

EWANGELIA JANA 8:57-59

Jezus nie próbował wyjaśniać Żydom nieporozumienia w związku ze Swoim wcześniejszym stwierdzeniem. Zamiast tego, powiedział, że ci, którzy nie zaakceptują prawdy, że Jezus jest Bogiem w ciele (1 List do Tymoteusza 3:16), prawdopodobnie nie będą w stanie zrozumieć stwierdzenia: „Zanim Abraham był, ja jestem”. Jezus nie tylko powiedział, że istniał przed Abrahamem, lecz kolejny raz utożsamiał samego Siebie z „JESTEM” z II Księgi Mojżeszowej 3:14. Bez wątpienia wypowiedź Jezusa pokazuje, że rościł On sobie prawo do boskości i to w najwyższym tego słowa znaczeniu.

Jezus ogłosił: „Jestem”. W ten sposób Jahwe ukazywał się Mojżeszowi w II Księdze Mojżeszowej 3:14. Słowa Jezusa, który mówił pod namaszczeniem Ducha Świętego: „Ja jestem”, powaliły na ziemię wszystkich, którzy przyszli Go pojmać (Ewangelia Jana 18:5–6). Jezus był Wielkim „JESTEM, KTÓRY JESTEM” z II Księgi Mojżeszowej 3:14, objawionym w ciele!

Kiedy Żydzi usłyszeli, że Jezus nazywa Boga „Moim (własnym) Ojcem”, wówczas natychmiast zrozumieli, że Jezus rościł sobie prawo do boskości w najwyższym tego słowa znaczeniu. Twierdzenie to było albo bluźnierstwem, które powinno być ukarane śmiercią, albo Jezus był naprawdę tym, kim twierdził, że jest.

Cel czwartej ewangelii jest wyraźnie ukazany: „abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu” (Ewangelia Jana 20:31). Celem Ewangelii Jana było przedstawienie, że Jezus jest „prawdziwym Bogiem” (1 List Jana 5:20), który „stał się ciałem” (Ewangelia Jana 1:14).

  20 czerwca

TO CO PODOBA SIĘ BOGU

Ewangelia Jana 8:56 – Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się.

EWANGELIA JANA 8:53-56

Jezus w tym fragmencie odnosi się do dnia, kiedy ludzie będą usprawiedliwieni poprzez wiarę w Boga, a nie na podstawie swoich własnych uczynków. Prawda ta została objawiona Abrahamowi (List do Rzymian 4:13), uwierzył on w nią i został usprawiedliwiony przez wiarę (List do Rzymian 4:3–4, 9).

W Liście do Hebrajczyków 11:6 czytamy, że „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu”. Wiara Abrahama była tym, co podobało się Bogu. Pan obiecał Abrahamowi, że jego potomstwo będzie tak liczne, jak gwiazdy na niebie i piasek nad brzegiem morza i Abraham uwierzył Bogu. Spodobało się to Bogu tak bardzo, że policzył to Abrahamowi za sprawiedliwość, mimo tego, że Abraham nie wypełnił jeszcze wtedy obrzędu obrzezania i nie prowadził świętego życia.

Według III Księgi Mojżeszowej 18:9, obrzydliwością było, aby mężczyzna żenił się ze swoją przyrodnią siostrą (III Księga Mojżeszowa 18:26). Sara, żona Abrahama, była jego przyrodnią siostrą (I Księga Mojżeszowa 20:12). Dlatego też małżeństwo Abrahama z Sarą nie podobało się Bogu. Abraham już wcześniej skłamał odnośnie Sary, mówiąc że nie jest jego żoną, chcąc uratować swoje życie. Był gotów, nie mając żadnych wyrzutów, aby inny człowiek popełnił cudzołóstwo z jego własną żoną. Natychmiast po tym wydarzeniu Pan poczytał wiarę Abrahama ku usprawiedliwieniu (I Księga Mojżeszowa 15:6). Abraham próbował wypełnić Bożą wolę w sposób cielesny wchodząc w relację z Hagar (I Księga Mojżeszowa 16) i wówczas powtórzył okropny grzech zaprzeczając, że Sara jest jego żoną (I Księga Mojżeszowa 20).

Każdy, kto analizuje życie Abrahama i łaskę jaką znalazł w Bożych oczach, będzie musiał przyznać, że to wiara Abrahama była tym, co podobało się Bogu. Podobnie jest i z nami dzisiaj. Jedyną rzeczą, jaką możemy zrobić, aby podobać się Bogu, to uwierzyć w Jezusa jako naszego Zbawiciela.

  19 czerwca

STARY CZŁOWIEK PRZEMINĄŁ

Ewangelia Jana 8:44 – Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.

EWANGELIA JANA 8:39-47

Wszyscy urodziliśmy się w grzechu i dlatego „z natury” jesteśmy dziećmi diabła. Z tego też powodu zgrzeszyliśmy. Nasze grzechy nie zanieczyszczają naszej natury, lecz nasza skażona natura sprawia, że grzeszymy. Dlatego musimy „narodzić się na nowo” i stać się nowymi stworzeniami (lub nowym stworzeniem) w Chrystusie.

Pismo Święte uczy, że każdy urodził się z grzeszną naturą lub ze starym człowiekiem. Dla chrześcijanina ten stary człowiek nie żyje. Nie posiadamy natur, która pcha nas do grzechu. Jeśli tak, to dlaczego wydajemy się być tak bardzo przywiązani do grzechu nawet po doświadczeniu narodzenia się na nowo? Powodem jest to, że nasz „stary człowiek” pozostawił po sobie to, co List do Rzymian 6:6 nazywa ciałem. Tak jak duch i dusza człowieka pozostawiają po sobie fizyczne ciało w momencie śmierci, podobnie nasz stary człowiek pozostawił po sobie nawyki i warownie w naszych myślach i emocjach. Przyczyną, dla której chrześcijanin grzeszy, jest to, że posiada on nieprzemieniony umysł, a nie grzeszną naturę.

Nasz stary człowiek sprawował kontrolę nad naszym myśleniem zanim narodziliśmy się na nowo. Nauczył nas takich postaw jak: egoizm, nienawiść i strach oraz umieścił w nas pragnienie grzeszenia. Tego starego człowieka już nie ma, jednak negatywne elementy jego ciała pozostały. Dopóki nasz umysł nie zostanie przemieniony, będzie nas dalej prowadził w kierunku wyznaczonym wcześniej przez starego człowieka.

Aby doświadczyć zmartwychwstałego życia Jezusa, musimy wiedzieć, że nasz stary człowiek nie żyje. Wówczas, poprzez odnowienie umysłu, zniszczymy ciało, które pozostawił po sobie stary człowiek. Rezultatem będzie to, iż nie będziemy już dłużej służyć grzechowi.

  18 czerwca

DZIECI ABRAHAMA

Ewangelia Jana 8:37 – Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, lecz usiłujecie mnie zabić, bo moje słowo nie znajduje w was miejsca.

EWANGELIA JANA 8:33-38

Żydzi byli bezpośrednimi potomkami Abrahama. Jednakże, jak to bywa z wieloma biblijnymi prawdami, przymierze Abrahama obejmuje o wiele więcej aniżeli pokazuje powierzchowne spojrzenie. W rzeczywistości, Żydzi ci nie byli częścią duchowych dzieci Abrahama.

Duch Święty objawił przez Apostoła Pawła w Liście do Galicjan 3:16 i 29, że Boże przymierze było dla Abrahama i jego pojedynczego „nasienia” lub potomka, którym jest Chrystus. Nikt wcześniej nie stał się dziedzicem Bożych obietnic poprzez swoje naturalne narodzenie. Zanim Jezus dał samego Siebie na ofiarę za nasz grzech, starotestamentowi święci otrzymywali usprawiedliwienie przez wiarę w Boże obietnice tyczące się Mesjasza, który miał dopiero nadejść. Po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, nowotestamentowi święci uzyskują usprawiedliwienie poprzez wiarę w to, co Jezus już uczynił. Nikt do tej pory nie został zbawiony z powodu tego, kim są jego rodzice.

Ci, którzy narodzili się na nowo poprzez wiarę w Jezusa, zostali obrzezani w swoim sercu (List do Kolosan 2:11–12) i są prawdziwymi Żydami. Nie są oni nimi ze względu na narodowość lub religię, lecz są prawdziwym Bożym ludem. Poganie, którzy są jedno z Chrystusem poprzez nowo narodzenie, są teraz Bożym ludem. Każdy, kto jest zbawiony przez wiarę w Jezusa, jest teraz nasieniem Abrahama i dziedzicem według obietnicy (List do Galacjan 3:16, 22, 26–29). Nie pozostawia to wątpliwości, że Kościół jest teraz wybranym Bożym ludem na ziemi. Nie oznacza to, że Bóg opuścił Żydów. Nadal istnieją proroctwa, które odnoszą się do fizycznego narodu Izraela, które zostaną spełnione. Jednakże, nowotestamentowy Kościół, obejmujący Żydów i Pogan, stanowi obecnie Królestwo Boże na ziemi. Wszyscy należymy do Niego.

  17 czerwca

SYNOSTWO CZY NIEWOLA

Ewangelia Jana 8:34 – Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że każdy, kto popełnia grzech, jest sługą grzechu.

EWANGELIA JANA 8:34-36

Diabeł zwodzi świat przez grzech od czasu Ogrodu Eden, kiedy to powiedział Ewie, iż poprzez grzech może stać się ona jak Bóg. Czas pokazał, nie tylko Ewie, lecz każdemu z nas, że nie jest to prawdą. Grzech przynosi śmierć, a nie życie. Jezus jasno nam pokazuje, że grzech usidla człowieka. Stajemy się nie tylko niewolnikami grzechu lecz także sługami jego twórcy, diabła. Jesteśmy albo sługami Boga dzięki posłuszeństwu lub sługami diabła poprzez grzech.

Jezus porównuje związanie, które powoduje grzech, do niewolnictwa, natomiast wolność, która jest wynikiem służenia Bogu, do bycia umiłowanym synem. Nikt nie wątpi w to, że bycie synem jest lepsze od bycia niewolnikiem. Podobnie, posłuszeństwo Bogu jest lepsze od poddania się grzechowi. Prawdziwą wolność możemy odnaleźć tylko poprzez służenie Bogu. Istnieje fałszywa wolność, jaką promuje Szatan od czasu Ogrodu Eden. Każdy z nas został w pewnym momencie przez niego zwiedzony poprzez myślenie, że Bóg jest tyranem, który tak naprawdę nie chce, abyśmy cieszyli się życiem i w konsekwencji powiedział nam, abyśmy nie robili pewnych rzeczy. Ponieważ wierzymy w to kłamstwo, jesteśmy nieposłuszni Bogu (lub grzeszymy) w imię wolności.

Jednakże, Boże Słowo oraz osobiste doświadczenie ponad wszelką wątpliwość dowodzi, że zapłatą za grzech jest śmierć (List do Rzymian 6:23). Jezus sprawia, że grzech traci swój blask, którym diabeł próbuje go zatuszować. Grzech przynosi niewolę. Jedyną prawdziwą wolność można znaleźć w Jezusie. On nie tylko rozprawił się z grzechem pierworodnym, który skaził ludzkość, lecz także rozprawił się z każdym naszym pojedynczym wykroczeniem. Nawet gdyby dana osoba mogła powstrzymać się od wszelkiego grzechu, nie byłaby w stanie zmienić swojej grzesznej natury, z którą się urodziła. Jest to powód, dla którego musimy narodzić się na nowo.

  16 czerwca

JEZUS ZAPŁACIŁ ZA WSZYSTKO

Ewangelia Jana 8:28 – Dlatego Jezus powiedział do nich: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nie czynię nic sam od siebie, ale mówię to, czego mnie nauczył mój Ojciec.

EWANGELIA JANA 8:12-30

Jest to druga z trzech wypowiedzi, kiedy Jezus powiedział o Sobie „wywyższony” (pierwszy raz pojawia się w Ewangelii Jana 3:14; trzeci raz w Ewangelii Jana 12:32–33). Jak wyjaśnia Pismo w Ewangelii Jana 12:33, stanowiło to odniesienie do ukrzyżowania, którego skutkiem była śmierć. Wywyższenie dotyczy wywyższenia ponad ziemię oraz bycia powieszonym na krzyżu poprzez akt ukrzyżowania. Żydzi zrozumieli, że Jezus mówił o śmierci.

Ukrzyżowanie nie wydarzyło się tak po prostu. Zostało ono zaplanowane przez Boga. Czy to oznacza, że to Bóg ponosi za nie całą odpowiedzialność? Natomiast osoby, które przyczyniły się do odrzucenia i ukrzyżowania Jezusa nie są winne? Wcale nie. Jezus przyszedł na ziemię, aby umrzeć zamiast nas i w ten sposób nabyć dla nas odkupienie. Był to Boży plan i nie zmusił On nikogo do jego wypełnienia. Służba i przesłanie Jezusa stawiało Go w bezpośredniej opozycji względem diabła i jego naśladowców. Ich nienawiść względem Jezusa spowodowała, że ukrzyżowali Go z własnej woli.

Bóg, w całej Swojej mądrości, po prostu wiedział, co zrobi człowiek i zdecydował wykorzystać odrzucenie Swego Syna przez ludzi, aby zrealizować Swoją wolę. On nigdy nie kontroluje naszej woli, aby wypełnić Swoją.

Jeśli człowiek naprawdę rozumie przesłanie krzyża, wtedy jest w stanie pojąć znaczenie łaski. Ofiara Jezusa nie jest po prostu symbolem poświęcenia się za nas. On zapłacił za wszystko. Nie ma żadnej ofiary, którą moglibyśmy przedłożyć, aby dodać coś do lub zastąpić ofiarę Chrystusa. To On uczynił to wszystko i możemy dziękować Mu na wieki!

15 czerwca  

TAJEMNICA TRÓJCY

Ewangelia Jana 8:19 – Wtedy zapytali go: Gdzie jest twój Ojciec? Jezus odpowiedział: Nie znacie ani mnie, ani mego Ojca. Gdybyście mnie znali, znalibyście i mego Ojca.

EWANGELIA JANA 8:12-27

Pismo Święte naucza na temat jedności Jezusa z Ojcem. Ta jedność jest czymś więcej niż jednością celu i tak naprawdę oznacza „jedno z pominięciem innych”, tak jak w stwierdzeniu „Jeden bowiem jest Bóg” (1 Tymoteusza 2:5).

Owa prawda jest tak dobrze ugruntowana w Piśmie Świętym, iż niektórzy ludzie nie czynią rozróżnienia między Ojcem, Synem i Duchem Świętym lecz wierzą, że Oni są po prostu jednym Bogiem objawiającym Siebie na trzy różne sposoby. Jezus czyni rozróżnienie pomiędzy Swoją Osobą, a Swoim Ojcem i ukazuje Siebie oraz Swego Ojca jako dwóch różnych świadków wypełniających wymagania z 5 Księgi Mojżeszowej 17:6. Jezus okłamałby tych Żydów, gdyby nie było różnicy między Ojcem, a Nim samym; a jednak są Oni jedno (Ewangelia Jana 10:30; 1 List Jana 5:7). Jest to wielka tajemnica i bardzo mocno utwierdzony fakt w Piśmie Świętym.

Jedno z najwspanialszych stwierdzeń Starego Testamentu z 5 Księgi Mojżeszowej 6:4 mówi, „Słuchaj, Izraelu: Pan nasz Bóg jest jednym Panem” (KJV). Nie mamy trzech Bogów lecz jednego Boga, jasno określonego jako trzy osoby. Jest to wielka tajemnica, która nie została adekwatnie wyjaśniona. Pisma ukazują prawdę odnośnie Trójcy, ale nie próbują tej kwestii wyjaśnić. Po prostu przyjmujemy to objawienie takim, jakim jest, aż poznamy wszystko, tak jak jesteśmy poznani (1 List do Koryntian 13:12).

Jezus powiedział, że świadectwo Jego Ojca było najwspanialszym dowodem tego, kim On jest. Każdy, poprzez Pismo, może poznać Jego (Bóg przyp. tłum.) świadectwo odnośnie Jezusa.

Mojżesz i wszyscy starotestamentowi prorocy mówili o przyjściu Jezusa, a Piotr głosił, że spisane słowo Boga jest pewniejszym słowem proroczym aniżeli słyszalny Boży głos.

Czytaj Słowo Boże dzisiaj!