08 lutego

OPUŚCIŁ JUDEĘ

Ewangelia Jana 4:1, 3 – A gdy Pan poznał, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus więcej ludzi czynił uczniami i chrzcił niż Jan; … Opuścił Judeę…

EWANGELIA MATEUSZA 4:12; EWANGELIA MARKA 1:14;  EWANGELIA JANA 4:1-3

To bardzo interesujący werset. Na pierwszy rzut oka może wyglądać, że Jezus uciekał przed starciem. Teraz, kiedy Jan Chrzciciel nie stał już na drodze (został uwięziony), nieuniknionym było to, że faryzeusze zaatakują Jezusa.

Jednej rzeczy możemy być pewni, mianowicie tego, że nie było żadnego strachu po stronie naszego Pana. Przy innych okazjach pokazał, że nikt nie może Mu nic uczynić, jeśli On na to nie zezwoli (Ewangelia Łukasza 4:29-30; Ewangelia Jana 7:30, 44-46; 8:20, 59; 10:39).

Dlatego też możemy zakładać, że odszedł, ponieważ wiedział, że to była wola Boga. W innym przypadku, kiedy Jego bracia rzucili Mu wyzwanie, żeby poszedł do Jerozolimy i stanął twarzą w twarz z faryzeuszami, On powiedział im, że nie nadszedł jeszcze czas, by to zrobić (Ewangelia Jana 7:1-6). Ktoś inny na Jego miejscu czułby się zastraszony i chciałby udowodnić swoją wyższość.

Jezus był najbardziej bezinteresowną osobą, jaka kiedykolwiek chodziła po ziemi. Nie przyszedł na ziemię dla Siebie, ale dla nas. Jeśli broniłby samego Siebie, wówczas nie moglibyśmy być zbawieni. Pokora Jezusa przez niektórych z pewnością była postrzegana jako słabość, ale w istocie rzeczy to była miłość. Nie miłość własna, ale miłość dla umierającego świata, dla którego był On jedyną nadzieją. 

07 lutego

BOŻE POJĘCIE WIELKOŚCI

Ewangelia Łukasza 3:20 – …wtrącił Jana do więzienia.

EWANGELIA MATEUSZA 4:12; EWANGELIA MARKA 1:14, 17-18; EWANGELIA ŁUKASZA 3:19-20; EWANGELIA JANA 4:1-3

Jan spędził 30 lat przygotowując się do sześciomiesięcznej służby, po której został wtrącony do więzienia na półtora roku i ostatecznie ścięty. Wielu nie oceniłoby jego życia jako bardzo owocnego, a jednak Jezus powiedział o Janie, że był największym spośród wszystkich żyjących do tej pory (Ewangelia Mateusza 11:11).

Wielkość Jana nie polegała na jego własnym sukcesie, ale na sukcesie kogoś innego. Jan poruszył serce całego narodu do oczekiwania na ich Mesjasza. Służba Jezusa zawdzięczała wiele pracy Jana. Jan przygotował ludzi na spotkanie z ich Bogiem (Księga Malachiasza 3:1).

W naszym społeczeństwie nastawionym na sławę niewielu chce być na drugim planie albo tylko zapowiadającym głównego mówcę. Zaadaptowaliśmy poczucie, że jeśli nie jesteśmy w centrum uwagi, to jesteśmy niczym. Nie tak widzi te sprawy Bóg.

Kiedy Pan będzie rozdzielał nagrody w niebie, możemy być zaskoczeni tym, jak On określa wielkość. Wielu ludzi, którzy na tej ziemi nie otrzymują uznania, będą świecić jak gwiazdy w wieczności. Pan osądzi nasze czyny na podstawie tego, jakiej były jakości, a nie wielkości (1 List do Koryntian 3:13).

06 lutego

POKORA PONAD DUMĄ

Ewangelia Jana 3:30 – On musi wzrastać, a ja stawać się mniejszym.

EWANGELIA JANA 3:22-36

Jan Chrzciciel spędził 30 lat przygotowując się do swojej służby. Nie cieszył się normalnymi korzyściami dzieciństwa czy dojrzewania. Żył na pustyni, oddzielony dla Boga (Ewangelia Łukasza 1:80).

Przez prawie sześć miesięcy cieszył się sukcesem w swojej służbie, jak żaden inny człowiek. Rozpoczął głoszenie na pustyni, a nie w centrum handlowym. A i tak tłumy ludzi ciągnęły do niego.

Stał się najbardziej wpływowym człowiekiem w Izraelu i nawet podbił serca rzymskich przywódców. Wszystko szło po jego myśli.

Potem ochrzcił Jezusa i ogłosił Go długo wyczekiwanym Mesjaszem (Ewangelia Mateusza 3:13-17; Ewangelia Jana 1:29). Od tego czasu tłumy, które wcześniej szły za Janem, zaczęły podążać za Jezusem
nawet w większej liczbie (Ewangelia Jana 3:26). Jego uczniowie opuścili Jana i poszli za Jezusem (Ewangelia Jana 1:36-37). To zniszczyłoby większość ludzi.

A jednak, kiedy był o to pytany, Jan odpowiedział „On musi wzrastać, a ja stawać się mniejszym.” To z pewnością jedna z cech, która czyniła Jana Chrzciciela największym ze wszystkich starotestamentowych proroków (Ewangelia Mateusza 11:11). Później Jezus ujawnił, że „kto z was jest największy, będzie waszym sługą”(Ewangelia Mateusza 23:11). Jan jest jednym z największych przykładów pokory w Biblii (Księga Przysłów 18:12). 

05 lutego

ŻYCIE WIECZNE – ŻYCIE WYSOKIEJ JAKOŚCI

Ewangelia Jana 3:16 – Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna , aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.

EWANGELIA JANA 3:1-21

Większość ludzi skupia się na części wersetu, która obiecuje, że nie zginiemy. Chociaż jest to niewątpliwie wspaniała obietnica, to nie na tym skupia się ten werset. Głównym celem przyjścia Jezusa na ziemię nie było przebaczenie grzechów, ale ofiarowanie nam wiecznego życia.

Grzech oddzielił nas od Boga, więc Jezus rozprawił się z nim. Jego zapłata za grzech była tylko krokiem w stronę Jego najwyższego celu – pojednania człowieka z Bogiem. Jeśli ktoś wierzy, że Jezus umarł za jego grzechy, a nie wchodzi w bliską relację z Bogiem, którą Jezus uczynił dostępną, omija go życie wieczne.

Życie wieczne nie określa długości życia, ale jego jakość. Życie wieczne jest intymnością z Ojcem i Jezusem (Ewangelia Jana 17:3). Wielu ludziom uczyniono „niedźwiedzią przysługę” mówiąc, że Jezus przyszedł, aby przebaczyć nasze grzechy i na tym koniec. Jeśli to byłoby wszystko, czego dokonał, byłoby to cudowne i znacznie lepsze niż to, na co zasługujemy, ale jednocześnie znacznie mniejsze niż On rzeczywiście osiągnął.

Już dzisiaj wykorzystaj całkowicie swoje zbawienie i przejdź ponad podstawowe przebaczenie naszych grzechów – przejdź do intymności z Wszechmocnym Bogiem.

04 lutego

DOŚWIADCZENIE PONOWNEGO NARODZENIA

Ewangelia Jana 3:10 – Odpowiedział mu Jezus: Ty jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?

EWANGELIA JANA 3:1-21

Greckie słowo przetłumaczone jako „nauczyciel” znaczy też „instruktor, doktor”. Nikodem był dobrze wykształconym teologicznie człowiekiem, a jednak nie miał najmniejszego pojęcia o czym mówił Jezus.

Relacja Nikodema z Bogiem była czysto teoretyczna. Wiedział wiele o Bogu, ale nie znał Boga osobiście. Jedność Jezusa z Bogiem była wyjątkowa i bardzo zaciekawiła Nikodema. Bóg był ojcem Jezusa.  To było obce dla Nikodema.

Jezus nie był wykształconym człowiekiem, a jednak znał Boga w sposób, w jaki żaden z teologów czy absolwentów seminarium nie znał. Zaskoczył Nikodema, kiedy powiedział mu, że jedyną drogą, by prawdziwie poznać Boga, jest doświadczenie ponownego narodzenia.

Podstawową rzeczą, która odróżnia chrześcijaństwo od religii, jest doświadczenie nowonarodzenia. Czyli wyróżnia nas nie tylko to, że mamy inną doktrynę niż pozostali.

Zostaliśmy zrodzeni z „góry”. Mamy w sercach żyjącego Jezusa we własnej Osobie. Chrześcijaństwo to relacja, a nie religia. Mamy prawdziwą wspólnotę z Bogiem jako naszym ojcem. Człowiek z doświadczeniem nowonarodzenia nigdy nie będzie zachwiany przez kogoś, kto ofiaruje przeciwny argument. 

03 lutego

ON UŻYWA UŻYTECZNYCH

Ewangelia Jana 2:24 – Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, bo on znał wszystkich.

EWANGELIA JANA 2:18-25

To był pierwszy raz, gdy Jezus usłużył w Jerozolimie. Tłumy uwierzyły w Niego, kiedy zobaczyły cuda, jakich dokonywał (werset 23). To wydawała się doskonała okazja dla Jezusa, by wykorzystać tych ludzi, by rozprzestrzenili wszędzie wieść o tym, że jest Chrystusem. Zamiast tego, Jezus uczynił coś przeciwnego. Nie chciał, aby ludzie głosili Jego
ewangelię własnymi siłami.

To pokazuje postawę Jezusa, której brakuje dziś u wielu chrześcijan. Jezus jest bardziej przejęty jakością służby niż jej wielkością. W przeciwieństwie do Niego dzisiejsi chrześcijanie często uważają, że cel uświęca środki.

Ustanawiamy w przywódczej roli kogoś, kto jest świeżo nawrócony, co jest zupełnym przeciwieństwem tego, czego uczy Biblia (1 List do Tymoteusza 3:6). Wielokrotnie gwiazdy filmowe czy znani ludzie,  którzy przyszli do Pana, byli czynieni rzecznikami wiary chrześcijańskiej. To szkodzi tym ludziom i Ciału Chrystusa jako całości.

Niektórzy z was nie mogą zrozumieć, dlaczego Pan was nie używa, ale bądźcie spokojni, Pan używa każdego, kto jest użyteczny. Zamiast błagać Boga, żeby cię użył, kiedy widzisz potrzebę, lepiej spójrz
krytycznie na siebie i poproś Pana, żeby uczynił cię użytecznym.

02 lutego

JEST SPRAWIEDLIWY GNIEW

Ewangelia Jana 2:15 – A zrobiwszy bicz z powrozków, wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, rozsypał pieniądze wymieniających i poprzewracał stoły.

EWANGELIA JANA 2:12-14

Jezus przyniósł światu nauczanie: „miłuj swoich wrogów” i zademonstrował je w taki sposób, że wielu ludzi zapomniało o przypadkach takich jak ten, kiedy Jezus okazał gniew. Gniew może być również pobożnym uczuciem.

List do Efezjan 4:26 mówi nam „gniewajcie się, lecz nie grzeszcie”. To oznacza, że jest pobożny rodzaj gniewu, który nie jest grzechem. To dlatego powiedziano nam, byśmy nienawidzili zła (Księga Psalmów 45:7; 119:104; Księga Przysłów 8:13; List do Rzymian 12:9).

Dalej List do Efezjan 4:26 mówi: „niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce”. To nie oznacza, że bycie zagniewanym w ciągu dnia jest w porządku, jeśli tylko będziesz żałować o zmierzchu. Jest tu raczej mowa o tym sprawiedliwym gniewie. Nigdy nie możemy pozwolić, by został uśpiony. Nigdy go nie uspokajaj, ale utrzymuj siebie wzburzonym przeciwko sprawom diabła.

Kluczem do rozróżnienia pomiędzy sprawiedliwym, a cielesnym gniewem jest rozpoznanie naszych motywów i przedmiotu gniewu. Boży gniew jest skierowany na diabła bez liczenia się z własnym ja.  Jeśli gniewamy się na ludzi, to jesteśmy cieleśni (List do Efezjan 6:12). A jeśli nasze motywy są wyrachowane, wówczas to jest złe.

01 lutego

BÓG NIE JEST SKĄPY!

Ewangelia Jana 2:6 A było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących każda dwa albo trzy wiadra.

EWANGELIA  JANA 2:1-11

Bóg jest przedstawiany jako Bóg, który ma ograniczony budżet i nie pochwala tego, żebyśmy prosili go o więcej niż to, co jest dla nas niezbędne. Jednakże pierwszy cud Jezusa obala ten mit.

Uczeni uważają, że pojemność wiadra to około 36 litrów. To oznacza, że sześć stągwi kamiennych mogło zmieścić 648 litrów wina. To bardzo dużo wina!

W podobnym przypadku, kiedy Jezus został poproszony o nakarmienie tłumu, ponownie zapewnił więcej, niż było potrzeba (Ewangelia Mateusza 14:15-21; Ewangelia Marka 6:33-44; Ewangelia Łukasza 9:11-17).

Te przykłady pokazują chęć Pana, by sprostać naszym potrzebom z zapasem. Bóg nie jest skąpy! 

Dzisiaj nie ograniczaj Boga do minimalnego zaopatrzenia twoich potrzeb. Jeśli masz wystarczająco, to wierz o więcej, żebyś mógł pobłogosławić kogoś innego. „Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie dobrobytu dla swego sługi”(Księga Psalmów 35:27, tłumaczenie KJV).