Trwanie w pełni Boga

Czy kiedykolwiek czułeś, że ty i Bóg oddaliliście się od siebie, a miłość i radość, których kiedyś z Nim doświadczyłeś, przygasły? Jeśli tak, nie jesteś sam. Większość chrześcijan czuje, że ich doświadczenia z Bogiem z czasem ulegają osłabieniu i potrzebują kolejnego dotyku. Ale tego nie uczy Biblia.

Biblia mówi, że Bóg nigdy nas nie opuści ani nie porzuci (List do Hebrajczyków 13:5). Jeśli to prawda – a tak jest – kto się przesunął? Jako narodzeni na nowo wierzący, wszyscy jesteśmy w stanie żyć w pełni Boga każdego dnia naszego życia. Bóg nieustannie wylewa Swoją miłość, radość, pokój, wiedzę objawioną i wszelkie inne błogosławieństwa. Ale możemy dojść do punktu, w którym nie przyjmujemy i „czujemy”, że On się oddalił.

List do Rzymian 1:21 mówi: „Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce”.

Ten fragment Pisma Świętego zawiera cztery oddzielne elementy lub klucze, które mogą nas wprowadzić do i utrzymać w chodzeniu w pełni Boga. Wyrażony pozytywnie, chwalą Boga, są wdzięczni, rozpoznają moc wyobraźni i mają dobre serce. Mamy moc kontrolowania każdego z nich w naszym życiu.

Chwal Boga

W wielu miejscach w całej Biblii słowo wywyższać jest tym samym słowem, które przetłumaczono jako chwalić. Dlatego wywyższanie i chwalenie mogą być używane zamiennie. A wywyższać oznacza „powiększać”.

Czy wiesz, że możesz uczynić Boga większym? Technicznie rzecz biorąc, Bóg jest tym, kim jest, niezależnie od tego, co myślisz, ale jeśli chodzi o twoje postrzeganie, On może być duży lub mały. Masz moc uczynienia Go jednym lub drugim w swoim życiu.

Większość z nas stała się mistrzami w powiększaniu problemu i pomniejszaniu Boga i Jego Słowa. Pamiętam kobietę, która myślała, że jest w ciąży, ale dowiedziała się, że ma raka. Lekarze powiedzieli, że natychmiast potrzebuje histerektomii. Powiedzieli, że ma tylko 50 procent szans na przeżycie i nie przeżyłaby więcej niż dwa tygodnie bez operacji.

Podeszła do mnie z płaczem: „Andrew, czy słyszałeś, co powiedzieli?”. Nie zawsze odpowiadam w ten sposób, ale wierzę, że Bóg poprowadził mnie do tego, co zrobiłem. Zacząłem się śmiać i stwierdziłem: „Rak nie jest problemem dla Boga. Światła w niebie nie przygasną z powodu odpływu mocy, jeśli Pan cię uzdrowi! Nie jest trudniej być uzdrowionym z raka niż być uzdrowionym z przeziębienia”.

Zacząłem powiększać i wychwalać Boga. Sprawiłem, że Pan był większy, a rak mniejszy. Jedyną rzeczą, która sprawiła, że rak był nie do pokonania, była wartość, jaką ta kobieta przykładała do tego, co mówili lekarze. Nazwali ją nawet głupią za odmowę leczenia i zmusili ją do podpisania dokumentów zwalniających ich z odpowiedzialności „kiedy” umrze. Ale ona zdecydowała się stanąć twardo i wierzyć Bogu. Minęło już prawie dwadzieścia lat, odkąd odmówiła tej operacji – a ona ma całą masę dzieci.

Co cenisz? Co jest dla ciebie ważne? Możesz wywyższyć Pana i uczynić Go i Jego Słowo większym niż jakikolwiek problem. Zrób to, wychwalając Go, uwielbiając i dziękując Mu. Znajdź w Słowie kogoś, kto pokonał sytuację podobną do twojej. Rozmyślaj nad Słowem i uczyń je bardziej realnym dla siebie niż problem. Musisz dotrzeć do miejsca, w którym Słowo Boże jest prawdziwe i gdzie On jest większy niż jakakolwiek sytuacja.

„Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy” (Ewangelia Marka 9:23).

Wdzięczność

Paweł wymienił brak wdzięczności jako jeden ze znaków czasów ostatecznych i umieścił go w tym samym wersecie, co chciwość, pycha, bluźnierstwo i bezbożność (2 List do Tymoteusza 3:1-2). Niewielu kłóciłoby się z tym, że żyjemy w społeczeństwie pełnym niewdzięcznych ludzi, nawet pomimo faktu, że mamy więcej dobrobytu i możliwości niż inni ludzie, którzy kiedykolwiek żyli.

Drugim kluczem do pozostania pełnym Boga jest wdzięczne serce. Chwalenie Go, wywyższanie i dziękowanie Mu są ze sobą powiązane, ale aby chwalić Boga, musisz być wdzięczny. Kiedy Mu dziękujesz, przypominasz sobie o tym, co On powiedział i zrobił, a to Go powiększa.

„Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach” (Psalm 103:2).

Bycie wdzięcznym obejmuje zarówno pokorę, jak i pamięć. Pokora to zrozumienie, że nie osiągnąłeś tych rzeczy samodzielnie. Wtedy pokorne wspominanie dobrych rzeczy, które Bóg dla ciebie uczynił, zawsze przynosi wdzięczność. Dlatego ważne jest, aby spojrzeć wstecz i przypomnieć sobie swoje zwycięstwa i pamiętać, czyja moc do nich doprowadziła.

„Wejdźcie w jego bramy z dziękczynieniem i do jego przedsionków z wychwalaniem; wysławiajcie go, błogosławcie jego imię; PAN bowiem jest dobry, jego miłosierdzie trwa na wieki, a jego prawda z pokolenia na pokolenie”(Psalm 100:4-5).

Za każdym razem, gdy masz ochotę zrzędzić i narzekać na problem, nie rób tego. Zamiast tego wejdź w obecność Boga i spędź dziesięć minut, dziękując Mu za Jego dobroć. Jeśli to zrobisz, przekonasz się, że naturalne pragnienie narzekania ustanie, a problem zmniejszy się, gdy zaczniesz widzieć go z właściwej perspektywy.

Wyobraźnia

Wyobraźnia jest znacznie ważniejsza niż większość ludzi zdaje sobie sprawę. Hebrajskie słowo, które w Starym Testamencie zostało przetłumaczone jako „wyobraźnia”, dosłownie oznacza „poczęcie”. Wyobraźnia to sposób, w jaki poczynane są nowe pomysły. Bez niej ludzie stają się duchowo i twórczo bezpłodni.

Kilka lat temu pojechałem do Izraela. Pamiętam, jak zatrzymałem się w dolinie Elah. Wysiadłem z autobusu i zszedłem do tego małego strumienia. Podniosłem pięć gładkich kamieni, tak jak kiedyś zrobił to David. Zacząłem sobie wyobrażać, jak musiał się czuć Dawid, kiedy stanął przed Goliatem. Historia ożyła.

Słowo Boże ożywa, kiedy możesz sobie wyobrazić, o czym ono mówi. Niech Słowo Boże kontroluje twoją wyobraźnię, kiedy myślisz o fragmentach, a zobaczysz w Piśmie rzeczy, których nie możesz zobaczyć swoimi fizycznymi oczami. Widzisz to wewnątrz… w swojej wyobraźni.

Kiedy Biblia mówi, że jesteś uzdrowiony, musisz rozmyślać nad tą prawdą, aż zobaczysz siebie, że jesteś uzdrowiony. Większość ludzi pozwala, by ich wyobraźnia poszła na marne i zgadzają się raczej z obrazem, jaki namalowali lekarze, niż ze Słowem Bożym. Powiedziano im, co się wydarzy i wyobrażają sobie to jako prawdę.

Kiedy nie jesteśmy wdzięczni i nie chwalimy Boga, nasza wyobraźnia automatycznie staje się próżna. To nie znaczy, że nie działa; to po prostu oznacza, że ona zaczyna działać przeciwko nam. Ci z nas, którzy mają próżną wyobraźnię, są pesymistami, wyobrażając sobie porażkę zamiast sukcesu. Musimy użyć naszej wyobraźni, aby zgodzić się ze Słowem Bożym i zobaczyć siebie tak, jak widzi nas Bóg: w szczęściu, zdrowiu i dostatku.

Dobre serce

Pismo Święte bardzo wyraźnie mówi, że postawa twojego serca jest o wiele ważniejsza niż twoje czyny.

Jezus powiedział to w ten sposób w Ewangelii Mateusza 23:25-26: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo oczyszczacie kubek i misę z zewnątrz, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Ślepy faryzeuszu, oczyść najpierw wnętrze kubka i misy, aby i to, co jest na zewnątrz, było czyste”.

Pan jest bardziej zainteresowany twoim sercem niż twoimi czynami.

Ewangelia Mateusza 12:35, Ewangelia Marka 7:21-23 i Księga Przysłów 23:7 jeszcze bardziej to wyjaśniają:

„Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca serca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy” (Ewangelia Mateusza 12:35).

„Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.” (Ewangelia Marka 7:21-23).

„Bo jak myśli w swym sercu, taki on jest” (Księga Przysłów 23:7).

Nasze serca kontrolują to, co mówimy, a także kontrolują to, co robimy. Wszystko to jest wytworem naszych serc. Odwrotność tego również może być prawdą. Miłość, radość, pokój, cierpliwość i reszta owocu Ducha również są produktami tego, w co wierzą nasze serca. Przyczyną, dla której serce reaguje negatywnie jest to, że pozwalamy, aby było zdominowane przez zewnętrzne lub fizyczne rzeczy, a nie przez Słowo Boże.

Nasze rozumienie jest wtedy zaciemnione i stajemy się niewrażliwi na Boga. W rzeczywistości powodujemy zatwardziałość naszych serc. Według słownika, słowo zatwardziały oznacza zimny, niewrażliwy, nieczuły i nieustępliwy. Kiedy nasze serca stają się zatwardziałe lub niewrażliwe na Boga, automatycznie stają się wrażliwe, zdominowane i kontrolowane przez nasze fizyczne zmysły.

Co więc robi większość ludzi, gdy zdają sobie sprawę, że ich działania są kontrolowane przez ich serca i powodują problemy dla siebie i innych? Uciekają się do modyfikacji zachowania. Próbują zmienić swoje działania, nie zmieniając swojego serca, a to nigdy nie działa na dłuższą metę. Jeśli ludzie chcą zmienić swoje zachowanie, muszą zmienić swoje serca. Muszą upewnić się, że Słowo Boże ma dominujący wpływ.

Jeśli zastosujesz te cztery klucze w swoim życiu, nigdy nie będziesz taki sam. Zmieni sposób, w jaki myślisz o wszystkich i wszystkim wokół ciebie. To da ci Bożą perspektywę.