14 grudnia  

CEŃ CHRYSTUSA BARDZIEJ NIŻ SIEBIE

Ewangelia Mateusza 28:9 – Kiedy szły przekazać to jego uczniom, nagle Jezus wyszedł im na spotkanie i powiedział: Witajcie! A one podeszły, objęły go za nogi i oddały mu pokłon.

EWANGELIA MATEUSZA 28:9

Zapieranie się samego siebie jest uznawane przez większą część chrześcijaństwa. Historycznie, zapieranie się samego siebie zawsze było dużą częścią fałszywych religii. Większość religii świata naucza o poniżaniu samego siebie w formie zadośćuczynienia, aby później uzyskać zbawienie. To nie jest zapieranie się samego siebie, które popiera Biblia.

Prawdziwe zapieranie się samego siebie wspierane przez Pismo Święte nie jest nienawiścią do samego siebie czy masochizmem, ale raczej postawieniem Chrystusa ponad samego siebie. Mamy nową tożsamość w Chrystusie, w miejscu starego ja. Nie zapieramy się siebie po to, aby uzyskać zbawienie, ale jest to wynikająca z miłości odpowiedź na to, co Chrystus już zrobił dla nas. Dał nam wszystko, a my z wolnej woli dajemy wszystko Jemu.

Zapieranie się siebie w celu zapracowania na zbawienie jest najczęściej motywowane poczuciem winy i charakteryzuje się nieugiętymi zasadami. Z drugiej strony, prawdziwe chrześcijaństwo nie polega na przestrzeganiu rytuałów, ale jest relacją, której owocem, a nie korzeniem, jest świętość.

Świętość nie przychodzi z zewnątrz do wewnątrz. Kiedy rodzimy się na nowo stajemy się sprawiedliwi i ta świętość wychodzi z naszego wnętrza do naszego fizycznego życia.

Próbując zniszczyć moc ego poprzez surowe prawa, tak naprawdę pobudzamy i wzmacniamy grzech. Chrześcijanie nie powinni pozwolić na to, aby życie stało się zestawem zasad, ale raczej, żeby było odpowiedzią na pełną miłości relację z Jezusem Chrystusem.