24 listopada

24 listopada  

PROROCTWO – ABY BUDOWAĆ CIAŁO

Ewangelia Łukasza 22:64: Tymczasem mężczyźni, którzy trzymali Jezusa, naśmiewali się z niego i bili go. A zasłoniwszy mu [oczy], bili go po twarzy i mówili: Prorokuj, kto cię uderzył.

EWANGELIA ŁUKASZA 22:64

Nauczanie i czerpanie nauki z Pisma Świętego jest czymś więcej niż teorią akademicką. Ten proces wymaga stosowania Bożych zasad w relacji z innymi ludźmi oraz poznawania Boga. Wzywa on uczącego się, aby poza samym słuchaniem stosował Boże Słowo w praktyce (List Jakuba 1:22). Proces ten wymaga słuchania Słowa Bożego i zachowywania go w swoim wnętrzu, aby mogło ono być przejawiane w naszych codziennych czynnościach. Księga Przysłów 2 mówi nam, że mamy skłonić swoje ucho ku mądrości, a nasze serce ku zrozumieniu, że mamy wołać za poznaniem, a za rozumieniem podnosić swój głos, że mamy szukać mądrości jak srebra i jak ukrytego skarbu, bo wtedy zrozumiemy i odnajdziemy poznanie Boga (Księga Przysłów 2:1-7). Bóg mówi w Księdze Ozeasza 4:6 – „Mój lud ginie z braku poznania” i napomina nas, żebyśmy rozmyślali o Jego Słowie dniem i nocą, żebyśmy mogli przestrzegać i wykonywać to wszystko, co jest w nim zapisane.

Wszystko powinno być robione ku zbudowaniu. Jeśli obecni nie mogą wyciągnąć nauki z tego, co się dzieje, to nie powinno się to dziać. Tak samo, jak z darem języków (który został wypowiedziany w kościele, aby wszyscy odnieśli korzyść), tak jest z proroctwem. Ci, którzy słuchają, wyciągną z niego naukę i pocieszenie.

Końcowym rezultatem proroctwa jest pocieszenie, zachęcenie, zbudowanie, wzmocnienie, wezwanie, stymulowanie i pomaganie. Te rzeczy powinny być wytycznymi dla proroctwa w Kościele Nowego Testamentu.

Nam, wierzącym, dano wyłączną odpowiedzialność, aby nasza służba przynosiła innym zbudowanie. To się dzieje na różne sposoby. Gdy chodzimy w miłości, promujemy harmonię i pokój oraz szukamy prawdziwego dobra dla innych. Musimy prorokować, aby budować kościół i wypowiadać rzeczy, które są dobre i korzystne dla duchowego wzrostu innych.