29 grudnia  

CHRZEST WODNY JEST AKTEM WIARY

Ewangelia Marka 16:16 – Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.

EWANGELIA MARKA 16:16

Ten werset poprowadził wielu do wiary, że chrzest wodny jest częścią zbawienia i że narodzenie się na nowo nie może być bez niego prawdziwe.

Myśląc w ten sam sposób, można by wywnioskować, że zobaczenie Jezusa jest równe przyjęciu zbawienia, na podstawie Ewangelii Jana 6:40.

To wiara w odkupieńcze dzieło Chrystusa przynosi zbawienie – nie nasze czyny. Jednakże Jakub napisał, że wiara bez uczynków jest martwa (List Jakuba 2:20).

Sama wiara zbawia, ale zbawiająca wiara nigdy nie jest sama; trzeba według niej postąpić.

Do tego odnosi się Marek, kiedy mówi o chrzcie.

Chrzest wodny jest przykazaniem Jezusa i jest on pierwszym czynem powziętym po uwierzeniu. Ten werset można by oddać w ten sposób: „Ten, kto uwierzy zbawiającą wiarą (czyli wiarą, która pobudza do czynów), będzie zbawiony”. W tym znaczeniu chrzest wodny jest bardzo ważny. Jest to okazja do tego, aby postąpić według wyznania swojej nowej wiary. Każdy, kto odmawia i nie chce wypełnić przykazania Jezusa, by przyjąć chrzest w wodzie, może tak naprawdę rzucać na siebie podejrzenie o niewierzenie.

Chrzest wodny jest nakazem, ale wypełnienie tego nakazu nie przynosi usprawiedliwienia. Jezus usługiwał przebaczeniem grzechów bez wspominania o chrzcie wodnym.

Filip powiedział etiopskiemu eunuchowi, który poprosił go o chrzest, że jeśli wierzy z całego serca, może zostać ochrzczony (Dzieje Apostolskie 8:37). Filip użył chrztu wodnego po tym, jak ta osoba uwierzyła. W taki sam sposób Marek odnosi się do chrztu wodnego.