16 września – SPRAWIEDLIWOŚĆ POLEGA NA BOGU, NIE NA SOBIE

16 września 

SPRAWIEDLIWOŚĆ POLEGA NA BOGU, NIE NA SOBIE

Ewangelia Mateusza 21:28-30: Jak wam się wydaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź, pracuj dziś w mojej winnicy. Ale on odpowiedział: Nie chcę. Lecz potem odczuł żal i poszedł. Podszedł do drugiego i powiedział to samo. On zaś odpowiedział: Idę, panie. Ale nie poszedł.

EWANGELIA MATEUSZA 21:23-24; EWANGELIA MARKA 11:27-33;

EWANGELIA ŁUKASZA 20:1-9

Ta przypowieść została dana jako odpowiedź przywódcom religijnym, którzy odrzucali autorytet Jezusa. Poprzez tę przypowieść Jezus pokazał Boże odrzucenie Żydów w odpowiedzi na ich odrzucenie Jego Syna. Jezus pokazuje, że ci, którzy wykonują Bożą wolę są tak naprawdę tymi, którzy inwestują w Boży autorytet.

Ci liderzy posiadali pewną formę pobożności, tak jak ten drugi syn, ale nie wykonywali Bożej woli. Poborcy podatkowi i prostytutki nie mieli żadnej formy pobożności, ale kiedy zostali skonfrontowani z głoszeniem Jana, wielu z nich opamiętało się i zaczęło wykonywać wolę Bożą, tak jak pierwszy syn z tej opowieści.

Ci religijni Żydzi, którzy siedzieli na miejscu Mojżesza, poprzez swoją hipokryzję i twarde serca, sami się zdyskwalifikowali z pozycji bycia reprezentantami Boga tutaj na ziemi. Nawet poborcy podatkowi i prostytutki, którzy opamiętali się po głoszeniu Jana, byli przed nimi. Nie ma częstszego grzechu wśród religijnych ludzi niż własna sprawiedliwość; to czczenie Pana ustami, kiedy serce jest daleko od Niego.

Grzesznicy wchodzili do Królestwa Bożego przed najbardziej religijnymi Żydami, ponieważ oni wiedzieli, że są grzesznikami i uwierzyli w Zbawiciela. Jedną z najbardziej śmiercionośnych rzeczy w religijnej własnej sprawiedliwości jest zwiedzenie, że będziemy zbawieni ze względu na nasze dobre uczynki. Nie możemy zbawić sami siebie, niezależnie od tego jak dobrze postępujemy. Kto chciałby być najlepszym grzesznikiem, który znalazł się w piekle?