14 sierpnia  

CODZIENNIE BĄDŹ WDZIĘCZNY

Ewangelia Łukasza 17:18 – Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

EWANGELIA ŁUKASZA 17:11-18

Stosunkowo bardzo niewielu ludzi, którym Pan wyświadczył jakieś dobro, wraca do Niego, aby Mu za to podziękować. To nie powstrzymuje Pana przed czynieniem dla nas tego, co właściwe. Uzdrowił wszystkich dziesięciu trędowatych, zgodnie z ich prośbą – nie tylko tego, który okazał wdzięczność. Jednakże tylko jeden z dziesięciu został uczyniony „całością”.

Pan pragnie, aby nam się powodziło w duchu, w duszy i w ciele. On chce, żebyśmy byli całością – nie tylko uzdrowieni. Częścią powodu, dla którego Bóg zaspokaja nasze fizyczne potrzeby, jest to, aby dać nam dowód, że chce i jest zdolny, aby zaspokoić nasze emocjonalne i duchowe potrzeby. Pan się troszczy o nasze doczesne potrzeby (Ewangelia Mateusza 6:30), ale jeszcze bardziej troszczy się o nasze wieczne potrzeby. Wszyscy ci trędowaci potrzebowali fizycznego uzdrowienia i Pan, poruszony współczuciem, zaspokoił ich potrzebę.

Chciał także zaspokoić ich duchowe potrzeby, ale tylko jeden z całej dziesiątki po to wrócił.

Bycie niewdzięcznym jest zawsze znakiem, że ego wynosi się ponad Boga. Osoba bezinteresowna może być zadowolona posiadając bardzo niewiele. Osoby koncentrującej się na sobie nie można zadowolić. Dziękczynienie jest znakiem pokory, a prowadzenie życia w dziękczynieniu zatrzyma „ego” na jego właściwym miejscu.

Wdzięczność względem Pana za to, kim On jest i co On zrobił, jest bardzo ważną częścią chrześcijańskiego życia. Jedną z wielu korzyści bycia wdzięcznym Bogu i uwielbiania Go jest to, że nie koncentrujemy się na sobie.

Dziękczynienie to zupełnie nieegoistyczne postępowanie i jest kluczem do relacji z Ojcem, który czyni nas „całością”, a nie tylko „uzdrowionymi”.