01 września  

CUD OSŁA I ŹREBIĘCIA

Ewangelia Jana 12:14-15 – A Jezus, znalazłszy oślątko, wsiadł na nie, jak jest napisane: Nie bój się, córko Syjonu. Oto twój król przychodzi, siedząc na oślątku.

EWANGELIA JANA 12:14-15

To jest wypełnienie proroctwa Zachariasza z Księgi Zachariasza 9:9. Zauważ, jak szczegółowe jest jego proroctwo i jak dosłownie zostało wypełnione. Zachariasz prorokował, że Jezus nie tylko będzie jechał na ośle, ale na źrebięciu (na którym nikt jeszcze nie jechał), źrebięciu oślicy. Zachariasz pisze również o ludziach wielce radujących się i wykrzykujących, co oczywiście wydarzyło się tamtego dnia.

Wszystkie cztery Ewangelie zawierają relację o triumfalnym wejściu Jezusa, ale tylko Mateusz zapisuje informację o oślicy ze źrebięciem. Prostym wytłumaczeniem na rzekomą sprzeczność jest to, że Jezus jechał na źrebięciu, podczas gdy oślica była prowadzona obok. Nie ma wątpliwości, że jechał na każdym z tych zwierząt podczas podróży.

Cudem było nie tylko to, że Jezus wiedział o oślicy i jej źrebięciu, ale także to, gdzie one będą. Bóg także uczynił jakiś cud w sercu właściciela tych zwierząt, że ten zgodził się je oddać. Możliwe jest, że Pan objawił temu człowiekowi, że Jezus będzie potrzebował tych zwierząt.

Może był po prostu oddanym wyznawcą Jezusa, który z radością użyczył zwierząt, gdy dowiedział się, że Jezus ich potrzebuje. W obu przypadkach tak samo był to cud – zarówno to, że właściciel zechciał oddać zwierzęta, jak i to, że Jezus wiedział, gdzie dokładnie one są.

Jezus nie był w Jerozolimie od dłuższego czasu i nic nie wskazuje, że zaaranżował wcześniej z kimś nabycie oślicy i jej źrebięcia. To było nic więcej, jak nadnaturalna wiedza przekazana Jezusowi przez Ducha Świętego. Niech Boże dary przepływają przez ciebie dziś tak, jak przez Jezusa.